23.7.20

Οι πίθηκοι της Σαντορίνης και το μεγάλο μυστήριο για τους επιστήμονες

Οι κυανοπίθηκοι της διάσημης τοιχογραφίας από το ακρωτήρι της Θήρας αποτέλεσαν αντικείμενο μελέτης που δημοσιεύθηκε
στη διεθνή επιθεώρηση "primates" για τη βιολογία πρωτευόντων θηλαστικών.
Η προέλευση των πιθήκων της αρχαίας Σαντορίνης όπως αυτοί απεικονίζονται στην διάσημη τοιχογραφία από το Ακρωτήρι αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης με την υπογραφή της κ. Μαρί Νικόλ Πάρεχα που ειδικεύεται στις τοιχογραφίες του προϊστορικού Αιγαίου στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η επιστημονική τους ονομασία είναι σεμνοπίθηκος και απεικονίζονται στην τοιχογραφία που εντόπισε ο Σπυρίδων Μαρινάτος στον βόρειο και δυτικό τοίχο του δωματίου β6 του κτιρίου Β του ακρωτηρίου γνωστού και ως η Πομπηία του Αιγαίου καθώς πάγωσε κάτω από την καυτή λάβα και την ηφαιστειακή τέφρα της έκρηξης του ηφαιστείου της Θήρας στο τέλος του 17ου αιώνα π.χ.



Η τοιχογραφία εκτίθεται στο μουσείο προϊστορικής Θήρας και σε αυτή απεικονίζονται ηφαιστειακοί βράχοι στους οποίους έχει σκαρφαλώσει μία αγέλη κυανόπιθήκων.Η καθηγήτρια Μαρί Νικόλ Πάρεχα εντυπωσιάστηκε παρατηρώντας την τοιχογραφία και αναρωτήθηκε πώς μπορεί οι κάτοικοι του προϊστορικού Αιγαίου να ζωγράφισαν ένα ζώο που δεν είχαν δει καθώς δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το συγκεκριμένο είδος πιθήκου ζούσε στην περιοχή εκείνη την περίοδο ή οποιαδήποτε άλλη.Απευθύνθηκε σε ειδικούς βιολόγους οι οποίοι αναγνώρισαν στις τοιχογραφίες στο γκρίζο λακνούρ όχι μόνο λόγω του χαρακτηριστικού του τριχώματος αλλά και επειδή η ουρά του σχηματίζει ένα χαρακτηριστικό S.Οι σεμνοπίθηκοι ζουν στη νότια Ασία και συγκεκριμένα στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού στις περιοχές όπου σήμερα εκτείνονται το Μπουτάν η Ινδία και το Νεπάλ και δεν έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τους πιθήκους της Μέσης Ανατολής ή της βόρειας Αφρικής με τους οποίους θεωρητικά οι νησιώτες του Αιγαίου θα μπορούσαν να έχουν στενότερες σχέσεις.
Πώς γίνεται ο καλλιτέχνης που Ζωγράφισε τον τοίχο στο Ακρωτήρι να ήξερε για τον πίθηκο αυτό;
Ή οι πίθηκοι είχαν μεταφερθεί σε περιοχές με τους οποίους επικοινωνούσαν οι καλλιτέχνες του ακρωτηρίου ή έχει βάση η θεωρία που εκφράζει σε διατριβή της ειδικά για τις τοιχογραφίες του κτιρίου Β του ακρωτηρίου η κ. Φραγκούλα Γεωρμα που υποστηρίζει ότι πρόκειται για κερκοπιθήκους (μακάκους) οι οποίοι ζούσαν στη Βόρεια Αφρική και στους οποίους θα είχαν ευκολότερη πρόσβαση οι κάτοικοι του προϊστορικού Αιγαίου.
Ένα εκπληκτικό ταξίδι 3.500 ετών στη γνώση και το χωροχρόνο.