Ο εν λόγω Πατριάρχης γεννήθηκε στη Σκοτίνα
το 1800 και πέθανε στη Μυτιλήνη στις 12 Ιουλίου του 1889.
Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Κωνσταντίνος Κυπαρίσσης.
Σε νεαρά ηλικία, μόλις 18 ετων, εντάχθηκε ως μοναχός στο μοναστήρι της Ολυμπιωτίσσης στην Περιοχή της Ελασσώνας.
Ακολούθησε μια σταδιοδρομία μέσα από τους κόλπους της εκκλησίας. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στη μονή Σπαρμού Ελασσώνας και στη συνέχεια εντυπωσιάζοντας με τη μόρφωσή του, κλήθηκε ως πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ακολούθησε το 1851 η χειροτονία τους ως επίσκοπος/μητροπολίτης Μυτιλήνης και στη συνέχεια για μικρό χρονικό διετέλεσε μητροπολίτης της Θεσσαλονίκης.
Το 1858 εκλέχτηκε Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Το 1861 παραιτήθηκε για λόγους υγείας.
Σε εκλογή για τον Πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως πλειοψήφησε αλλά δεν αποδέχτηκε το θρόνο.
Η εκκλησιαστική, κοινωνική και φιλανθρωπική του δράση εκτιμήθηκε από τους σύγχρονούς του ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Χαρακτηριστικό για την εκτίμηση αι την αναγνώριση που απολάμβανε ήταν πως με το θάνατό του στη Μυτιλήνη (12/7/1889) η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη με εντολή του Σουλτάνου ενώ τιμές απέδωσαν ένας λόχος του Οθωμανικού στρατού κι ένας λόχος του Ελληνικού στρατού.
Τυπικά, ο «ξεχασμένος» φέτος Πατριάρχης Καλλίνικος, τιμάται στη γενέτειρά του Σκοτίνα ως Μέγας Ευεργέτης. Η προτομή του υπάρχει από το 2003 έξω απ' τον ΙΝ Κοιμήσεως Θεοτόκου του χωριού.
Όχι δίχως λόγο και όχι μόνο εξ αιτίας των ιερατικών βαθμών που επάξια κατέλαβε.
Με δικές του δαπάνες:
• αγόρασε όλο το χωριό από τους Τούρκους
• έκτισε τον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
• έκτισε το σχολείο Σκοτίνα
• ανέλαβε τα έξοδα σπουδών νέων με καταγωγή απ' τη Σκοτίνα που αργότερα διέπρεψαν.
• εξαγόρασε την τοποθεσία «Μουρταζάτικα» και την αφιέρωσε για να συντηρείται η εκκλησία του χωριού.
Διακρίνεται το έτος κτίσεως στον τοίχο της εκκλησίας
Φυσικά τα ευεργετήματά του δεν περιορίζονται στη Σκοτίνα αλλά αποδέκτες των ευεργετημάτων του ήταν οι κοινωνίες της Λέσβου και της Αλεξάνδρειας.
Ο Πατριάρχης Καλλίνικος αποτελεί ένα απ' τα σημαντικότερα παραδείγματα ευεργετών και η μνήμη του έπρεπε να τιμάται με περισσότερο σεβασμό.