ένιωθε μέσα του να γίνεται μια μάχη ανάμεσα σε δύο λύκους. «Ο ένας λύκος είναι κακός. Είναι ο
λύκος του θυμού, του φθόνου, της θλίψης, της μεταμέλειας, της απληστίας, της αλαζονείας, της αυτολύπησης, των ενοχών, της περιφρόνησης, της κατωτερότητας, της ανωτερότητας, του φόβου να θεραπευτεί το κορμί και το μυαλό μου, του φόβου της επιτυχίας, του φόβου να διερευνήσω αν όσα ισχυρίζονται οι άλλοι είναι αλήθεια, του φόβου να μπω στη θέση τους και να δω τη δική τους πραγματικότητα, με τα δικά τους μάτια και τη δική τους καρδιά, χρησιμοποιώντας κενές δικαιολογίες που ξέρω καλά πως είναι ψεύτικες. Ο άλλος λύκος είναι καλός. Είναι ο λύκος της χαράς, της ειρήνης, της αγάπης, της ηρεμίας, της ταπεινότητας, της καλοσύνης, της ενσυναίσθησης, της φροντίδας όσων με βοήθησαν ακόμα και όταν οι προσπάθειές τους δεν υπήρξαν πάντα τέλειες, της προθυμίας να συγχωρώ τον εαυτό μου και τους άλλους, της συνειδητοποίησης πως κρατάω τη μοίρα μου στα χέρια μου».
Ο εγγονός έμεινε σκεφτικός για λίγο κι έπειτα ρώτησε: «Παππού, ποιος λύκος νικάει;» Ο παππούς του αποκρίθηκε: «Ο λύκος που, διαλέγω να ταΐζω».
Το μυστικό είναι να ταΐζουμε τους σωστούς λύκους μέσα μας.
Με μια πρώτη ματιά, αυτή η προσέγγιση ίσως φαίνεται αυτονόητη και ότι δεν χρειάζεται να αποτελεί καν θέμα συζήτησης, αλλά είναι απίστευτο πόσοι από εμάς αυθυποβαλλόμαστε με αποθαρρυντικές σκέψεις και μεταχειριζόμαστε με σκληρό τρόπο την ψυχή μας.
ΤΑ 5 ΜΥΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ
JOHN IZZO
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ