15.10.19

ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ: «Ο λογοτέχνης έχει καθήκον να αφυπνίζει, να προβληματίζει, να εμψυχώνει, να παροτρύνει, να επαναστατεί…»

[ΑΡΧΕΙΟ] ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην εφημερίδα ΠΙΕΡΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

- Ποιητικές συλλογές, επιστημονικές μελέτες,   θεατρικά έργα, σκίτσα και  ζωγραφική. Μια πολύτροπη και πολύπλευρη καλλιτεχνική
δραστηριότητα. Πως ισορροπείς  ανάμεσα στην ποίηση, την πολιτική και το θέατρο;
Τόσο η δημοσιογραφία όσο και η ποίηση είναι  «ενασχολήσεις» από τα 16 μου. Η ποίηση και η πολιτική λειτουργούν στην ουσία ως αντίβαρα που επιφέρουν μια  ισορροπία   στην εσωτερική  «ζυγαριά» μας.
 Η ενασχόληση με την πολιτική έμμεσα ή άμεσα, σε κάνει ρεαλιστή, μπροστά στην σκληρή  πραγματικότητα που βιώνουμε.
 Η ποίηση έρχεται «λυτρωτικά» με την «υγρασία» των λέξεων, για να μη «στεγνώσει η ψυχή» …. Η κατάληξη είναι η ίδια: επικοινωνία με τους συνανθρώπους.
-Στην ξύλινη γλώσσα της πολιτικής πως χωράει η ποίηση, το θέατρο;
Τόσο στην πολιτική όσο και στη λογοτεχνία, οι καλύτερες λέξεις μπαίνουν με την καλύτερη σειρά, για να εκφράσουν τα μηνύματα, τις ιδέες, τις εικόνες.
Στην λογοτεχνία όμως  δε χωρά υποκρισία. Εκφράζεις τα  εσώψυχά σου. Χωρίς να φοβάσαι τις λέξεις. Οι λέξεις στην ποίηση  είναι  πιο σκληρές  από αυτούς που ίσως την απαξιώνουν ειρωνικά  και θέλουν να δείχνουν  σκληροί!  Η τέχνη, εκτός από την εσωτερική ανάγκη του δημιουργού να εκφραστεί, έχει και ρόλο
-Ποιος είναι αυτός ο ρόλος;
Να φτιάξει και να μοιραστεί  έναν κόσμο που θα είναι υποφερτός.
Στη συγγραφική σου διαδρομή έρχεται πριν 5 χρόνια και  το θέατρο: 11 θεατρικά, μάλιστα 2 εξ αυτών ετοιμάζονται για την …πρεμιέρα τους!
Όλα όσα συμβαίνουν αποτελούν πηγή έμπνευσης. Η ζωή εμπνέει. Τα θεατρικά  που έχω γράψει δεν είναι απλά ιστορίες για την ψυχαγωγία ή για να περάσει ο χρόνος μου ή ο χρόνος του  αναγνώστη- θεατή …Είναι τρόπος έκφρασης. Μια εσωτερική ανάγκη. Σήμερα είναι και καθήκον. Γι αυτό, κάθε έργο έχει τα μηνύματά του. Να αφυπνίζει.  Να προβληματίζει. Να εμψυχώνει. Να εμψυχώνει, να παροτρύνει, να επαναστατεί.  Να δείχνει το δρόμο… Μέσα από το θέατρο μπορείς να εκφραστείς ωμά και κυνικά, να πεις πράγματα με το «στόμα» των ηρώων σου, χωρίς ενδοιασμούς. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιώργο Χανδόλια, που επέμενε να «τολμήσω» να γράψω θέατρο… και στον Ευγένιο Ολύμπιο, που επέλεξε 2 από αυτά έργα και τα «ανεβάζει»  με τη Θεατρική σκηνή του το Μάρτιο.
Σήμερα, με την οικονομική κρίση, πολλοί  θεωρούν ότι η τέχνη είναι  «περιττή».
 Αυτό  το «περιττό» που προστίθεται στο αναγκαίο, είναι η  τέχνη.
Σήμερα  όμως περισσότερο από ποτέ όπως δείχνουν τα πράγματα
σε όλο αυτό το γκρίζο που μας περιβάλλει, τα χρώματα της παλέτας, η μουσική των λέξεων, οι εικόνες και οι μελωδίες των στίχων, επιβάλλεται να χρωματίζουν τη ζωή μας… Ο Ελύτης  είχε πει το εξής ωραίο: « για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη».
Η κρίση άγγιξε το βιβλίο; Μπορεί κανείς να ζήσει από τα βιβλία που εκδίδει;
Πριν μερικά χρόνια σε μια συνάντηση με τον Β. Βασιλικό, αφού μιλήσαμε για την ποίηση και το θέατρο και πήρε τα βιβλία μου, με ρώτησε κυνικότατα: «και με τι βιοπορίζεσαι;»…
…Η κρίση επηρέασε τη ζωή μας, φυσικά  επηρέασε και  το χώρο του βιβλίου. Οι εκδοτικοί οίκοι έχουν περιορίσει τους τίτλους που εκδίδουν κάθε χρόνο, από 70-80  σε 5-6 και αυτοί είναι συνήθως νομπελίστες ή επανεκδόσεις των μεγάλων ελλήνων λογοτεχνών, αλλά και των πολύ καλών σύγχρονων λογοτεχνών. Δύο μελέτες μου, για τον Αλκοολισμό και το Mobbing, εγκρίθηκαν πριν 2 χρόνια αλλά αναβάλλετε η  έκδοσή τους εξαιτίας της οικονομικής κρίσης!  Για να υπάρχουν βιβλία πρέπει να υπάρχουν αναγνώστες.
Τα βιβλία που δεν εκδόθηκαν θα μείνουν στο συρτάρι?
Δε θα μείνουν στο συρτάρι. Όλα εξελίσσονται. Και στο χώρο της συγγραφής, των βιβλίων,  τo διαδίκτυο  έρχεται να ανοίξει μια πύλη στον κόσμο, με τα e-book, μπορούν να εκδοθούν και να «κυκλοφορήσουν» διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο.
 30 χρόνια συγγραφικής δημιουργίας. Τι αποκομίζεις από την τέχνη;
Η τέχνη είναι ένας τρόπος σκέψης, μια περιπέτεια του μυαλού, είτε εκδηλώνεται στη ζωγραφική, το σκίτσο, την ποίηση, είτε στο θέατρο. Είναι η  έκφραση του ωραίου. Χρειαζόμαστε την αισθητική, χρειαζόμαστε την απόδραση στο όνειρο, έχουμε δικαίωμα  να ονειρευόμαστε έναν κόσμο πιο όμορφο… Αυτό το όμορφο μ αρέσει να το μοιράζομαι με ομόψυχους, με τους συμπολίτες μου που με τιμούν τόσα χρόνια με την αποδοχή, την αγάπη  και την ενθάρρυνση τους. Προχωράμε μαζί με την πίστη ότι μπορούμε  να αλλάξουμε  τον κόσμο.
Η λογοτεχνική παραγωγή στην Πιερία σε τι επίπεδο βρίσκεται;
Υπάρχουν πολλοί και αναγνωρισμένοι συγγραφείς, υπάρχουν τουλάχιστον 100  στο νομό σύμφωνα με την καταγραφή του Αντώνη Κάλφα. Πολλοί έχουν ξεπεράσει τα όρια της Πιερίας. Υπάρχει «παραγωγή» που καλύπτει όλο το φάσμα της λογοτεχνίας και αυτό είναι ιδιαίτερα θετικό.

Η τοπική αυτοδιοίκηση, πόσο έχει αξιοποιήσει όλους αυτούς τους ανθρώπους της τέχνης, σε θέματα πολιτισμού;

Ελάχιστα. Ούτε η νομαρχία παλιότερα, ούτε οι δήμοι, ούτε η Περιφέρεια, έχει «αξιοποιήσει»  ανθρώπους των τεχνών στους πολιτιστικούς οργανισμούς. Υπάρχουν καλές προθέσεις αλλά όχι πραγματικές!
Ευτυχώς κάποιες προσπάθειες συλλόγων με δράσεις δεκαετιών στηρίζονται από  τοπική αυτοδιοίκηση που θα έπρεπε να  προηγείται και  όχι να ακολουθεί.  Κατά τα άλλα, συμπολίτες μας που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στις   τέχνες και τα γράμματα και μάλιστα τιμήθηκαν από τη τοπική αυτοδιοίκηση, δεν κλήθηκαν ποτέ να συμμετέχουν σε πολιτιστικούς οργανισμούς ή επιτροπές.  Από όσο γνωρίζω ούτε από το Σύλλογο Λογοτεχνών Πιερίας, ούτε από τον Σύλλογο Εικαστικών  Καλλιτεχνών  Πιερίας -που είμαι μέλος- έχει αξιοποιηθεί ή έστω ζητηθεί η συνδρομή  κάποιου, με την έννοια να συμμετέχει, να καταθέτει ιδέες και προτάσεις. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, αλλά όχι στη βάση ενός μακροπρόθεσμου πολιτιστικού  σχεδιασμού. Αυτό επιβεβαιώνεται με την απουσία πολιτιστικών εκδηλώσεων  9 μήνες, στον αντίποδα του εξαιρετικού –θερινού- Φεστιβάλ Ολύμπου.
Ετοιμάζεις κάτι στο άμεσο μέλλον;
Κατ΄αρχήν περιμένω με αγωνία να δω τα 2 θεατρικά μου έργα στο σανίδι, τον Μάρτιο. Υπάρχει πολύ υλικό που επεξεργάζομαι, ευελπιστώ σε δύο εκδόσεις μες το 2014, με τα θεατρικά και τη νέα ποιητική συλλογή, με πολιτικές αποχρώσεις.
Νατη πάλι η πολιτική μπροστά μας…!
 Όταν είσαι πολιτικοποιημένος,  υπάρχουν πολλά  ερεθίσματα, που αποτυπώνονται στην τέχνη και χαρακτηρίζουν και  την εποχή.