Laszlo Krasznahorkai • Νόμπελ Λογοτεχνίας 2025

Δεν υπάρχει πάνω και κάτω, υπάρχει ένας μόνο κόσμος, εδώ στη μέση όπου ζούμε [...] και όπου υψώνεται το Λούβρο, και μέσα η Αφροδίτη, καθώς κοιτάζει ένα άλυτο, μυστηριώδες, μακρινό σημείο, στέκεται εκεί πέρα, τη μια τη στήνουν εδώ, την άλλη εκεί, και στέκεται και στρέφει το κεφάλι της προς αυτή τη μυστηριώδη κατεύθυνση, και ακτινοβολεί, ακτινοβολεί η ομορφιά της μέσα στο τίποτα, και κανείς δεν καταλαβαίνει, κανείς δεν καταλαβαίνει, πόσο λυπηρό θέαμα είναι αυτό, μια θεά που έχασε τον κόσμο της, είναι τεράστια, ασύλληπτα τεράστια – κι όμως δεν έχει τίποτα.

Η Σέιομπο πέρασε από εκεί κάτω | μτφρ.: Μανουέλα Μπέρκι | εκδόσεις Πόλις 

....................................


[...]κι έτσι πήρε την απόφαση να ξεκουραστεί: να ξεκουραστεί και να μην ξανασηκωθεί ποτέ, να μη χάσει πια ούτε ένα λεπτό, γιατί ήξερε, τη στιγμή ακριβώς που πήγαινε να ξαπλώσει, πως δεν θα μπορούσε ποτέ -άλλα πενήντα χρόνια δεν θα αρκούσαν γι' αυτό- να συνέλθει από την κόπωση που ένιωθε μετά από τόσους "τόνους κρετινισμού, βλακείας, σκοταδισμού, αναχρονισμού, ηλιθιότητας, χυδαιότητας, χοντροκοπιάς, χαζομάρας, έλλειψης κουλτούρας και γενικευμένης ανοησίας", που χρειάστηκε να υπομείνει.

Η μελαγχολία της αντίστασης | μτφρ.: Ιωάννα Αβραμίδου | εκδόσεις Πόλις |