Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ, η εσωτερική φθορά, η κοινωνική πίεση και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε ένα διαχρονικό έργο, στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΛΥΜΠΟΥ-ΦΩΤΟ

Το θεατρικό έργο του Άρθουρ Μίλερ "Ο Θάνατος του Εμποράκου" -μια τραγωδία του καθημερινού ανθρώπου που συγκλονίζει με την ψευδαίσθηση

του «αμερικανικού ονείρου» και τη δραματική αποδόμηση των οικογενειακών σχέσεων. Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης ερμηνεύει τον Ουίλι με μια βαθιά εσωτερικότητα. Η ιστορία του πλανόδιου πωλητή που στο τέλος της καριέρας του συντρίβεται από τις εποχές που αλλάζουν και τον ξεπερνούν. Περιφέρει έτσι τον εαυτό του πάνω στη σκηνή ως άνθρωπο κουρασμένο, σαστισμένο, γεμάτο ελπίδα που φθείρεται όχι μόνο εξωτερικά αλλά κυρίως εσωτερικά.

Ενας συγκλονιστικός Κυριακίδης ενσωματώνει έναν Ουίλι βαθιά ανθρώπινο, έναν άντρα που χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. "Σαλεμένος", ένας άνθρωπος παθιασμένος αλλά και με αδυναμίες, φιλόδοξος, εγωιστής, στενόμυαλος, άδικος με τους γιους και τη γυναίκα του, αλλά και τρωτός, ευάλωτος, απόκληρος από ένα σύστημα που υπηρετούσε όλη του τη ζωή.
Αντίθετα με αυτόν, οι γιοί του, ακολουθούν τους ρυθμούς και τις επιταγές της εποχής τους, καταδεικνύοντας το χάσμα των γενεών. 

Το έργο, γραμμένο το 1949, παραμένει σύγχρονο, προβάλλοντας την κοινωνική πίεση και τη σημασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. 

Στην εποχή της οικονομικής ανασφάλειας και της επαγγελματικής εξουθένωσης, οι διάλογοι αποκαλύπτουν τις εσωτερικές συγκρούσεις που μοιάζουνε με τις σκιές που δημιουργεί σκηνοθετικά ο φωτισμός πάνω στη σκηνή, στην ουσία, αντανακλώντας τη συναισθηματική φόρτιση στο ψυχογράφημα του Άρθουρ Μίλερ. Μαζί με τον Κυριακίδη, όλοι οι ηθοποιοί της διανομής δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, σε ένα έργο όχι τόσο καλοκαιρινό και ανάλαφρο για όσους δεν γνώριζαν την υπόθεση.

Μια ακόμη παράσταση, με θετικό πρόσημο, για το φετινό πρόγραμμα του 54 ου  Φεστιβάλ Ολύμπου.