Δεν αναλώθηκε σε απόψεις τύπου «όλα γίνονται για κάποιο λόγο».
Δεν κατηγόρησε κανέναν για να κάνει εμένα να νιώσω καλύτερα.
Δεν μου είπε ότι ο χρόνος θα με γιατρέψει.
Ήξερε το προφανές: όταν πονάς, πονάς.
Ψάχνεις να βρεις τι έγινε λάθος.
Η διάθεση σου είναι στα τάρταρα και ουδείς μπορεί να σε πείσει ότι «αυτό που βιώνεις είναι ένα εκπληκτικό μάθημα.»
Όλες οι new age διδαχές, σου φαίνονται γελοίες.
Μεγαλώνοντας κατάλαβα πως όταν αντιμετωπίζεις προκλήσεις (σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο) και απώλειες, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Να τον τρέφεις σωστά.
Να τον ξεκουράζεις.
Να μην τον εξαντλείς.
Να γυμνάζεσαι.
Να διαβάζεις καλά βιβλία.
Να βρίσκεις την ενέργεια που απλόχερα έδωσες και να την διοχετεύεις πάλι πίσω σε σένα.
Να παίρνεις τον χρόνο σου.
Να μείνεις λίγο στην σιωπή.
Από τότε, όταν μου διηγούνται παρόμοιες ιστορίες και ζητούν την συμβουλή μου, λέω την ίδια φράση: να τρως σωστά και να κοιμάσαι.
Καμμία ωραιοποίηση του συναισθηματικού πόνου, της ανασφάλειας, της απόρριψης.
Καμμία προσπάθεια να πείσω τον άλλον ότι όλο αυτό θα του ανοίξει «νέους δρόμους αυτοβελτίωσης.»
Πολλές φορές το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ακούσεις τι έχει να μοιραστεί.
Και να του πεις το προφανές:
«Να φροντίζεις τον εαυτό σου».
Ο χρόνος θα φροντίσει τα υπόλοιπα.
----------------------
Iliada Evamgelia Kothra | Προχωράμε |