Ποιος ήταν ο Ελευθέριος Καλογιάννης
Ο Ελευθέριος Καλογιάννης είχε γεννηθεί στους Χουλιαράδες των Ιωαννίνων το 1930 και φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και στη Σχολή Υπομηχανικών του ΕΜΠ.Εξελέγη βουλευτής πρώτη φορά στις 17 Νοεμβρίου 1974 (1974-1977), στις πρώτες εκλογές μετά τη Δικτατορία. Επανεξελέγη βουλευτής στις κοινοβουλευτικές θητείες 1981-1985, 1985-1989,στις δεύτερες εκλογές του 1989 (1989-1990) και ο κοινοβουλευτικός του βίος ολοκληρώθηκε στη θητεία 1990-1993.
Το όνομά του είχε συνδεθεί με την «αρπαγή» της κάλπης κατά τη δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή του Χρήστου Σαρτζετάκη στην Προεδρία της Δημοκρατίας στις 23 Μαρτίου 1985. Ο Χρήστος Σαρτζετάκης έλαβε 181 ψήφους, πλην όμως γεννήθηκε ζήτημα για το χρώμα των ψηφοδελτίων.
Στη δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας μοιράστηκαν τα διαβόητα γαλάζια ψηφοδέλτια με το όνομα του Χρήστου Σαρτζετάκη. Το χρώμα όμως φαινόταν στον φάκελο, γιατί αυτός ήταν σχεδόν ημιδιαφανής. Παραβιαζόταν έτσι η μυστικότητα της ψηφοφορίας. Οι βουλευτές της ΝΔ αρχίζουν να φωνάζουν με μια φωνή «Αίσχος» και να χτυπούν τα έδρανα.
Παπανδρέου και Μητσοτάκης επιδόθηκαν σε έναν από τους θρυλικότερους καβγάδες τους. Τότε ο Λευτέρης Καλογιάννης, ανενόχλητος και παραδόξως απαρατήρητος, σηκώθηκε, έβαλε την κάλπη στον ώμο και έφυγε έξω από την αίθουσα. Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κίμων Κουλούρης τον αντιλήφθηκε και έτρεξε πίσω του να τον προλάβει, αλλά ο Καλογιάννης πρόλαβε και μπήκε με την κάλπη στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας. Από τότε ο Καλογιάννης έμεινε στην ιστορία με το παρατσούκλι «Καλπογιάννης».
Στις πρώτες νομαρχιακές εκλογές το 1994 ήταν υποψήφιος Νομάρχης Ιωαννίνων με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Έβαλε ως μείζον το θέμα της μεταφοράς νερού στο λεκανοπέδιο Ιωαννίνων για το οποίο στην συνέχεια αρθρογράφησε πολλές φορές.
Η δήλωση του προέδρου της Βουλής
Σε δήλωσή του, ο πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας, αναφέρει τα εξής:
«Ένα ιδιαίτερα θλιβερό για τα Γιάννενα και την Ήπειρο νέο μάθαμε σήμερα. Ήσυχα και πλήρης ημερών απεβίωσε ο Ελευθέριος Καλογιάννης του Σταύρου πρώην βουλευτής Ιωαννίνων, αυτοδημιούργητος και επιτυχημένος επιχειρηματίας και πολλά άλλα ακόμη που τα ξέρει και τα αναγνώρισε η Γιαννιώτικη κοινωνία κατά τη διάρκεια της πολυετούς και δυναμικής δημόσιας παρουσίας του όπως η γόνιμη συμμετοχή του στα αθλητικά και αυτοδιοικητικά δρώμενα του τόπου μας. Ξεκινώντας από τους Χουλιαράδες των Τζουμέρκων και την σκληραγωγία του πατρικού καρβουνιάρικου ακολούθησε, μετά τη Ζωσιμαία, ανώτερες τεχνικές σπουδές στην Αθήνα που τον έκαναν έναν πολύ πετυχημένο αλλά και γενναιόδωρο σε προσφορά ιδίως στα μακρινά χωριά του Νομού μας εργολάβο δημοσίων έργων. Πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής Ιωαννίνων στις πρώτες Μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και ακολούθησαν άλλες τέσσερις εκλογές του μέχρι το 1993 αφήνοντας ένα δημιουργικό αποτύπωμα για τον τόπο. Δυναμικός, πείσμων όσο και τεκμηριωμένος διεκδικητής για τα Γιάννινα χειρίστηκε με επιτυχία τα Ηπειρωτικά ζητήματα. Το τελευταίο ίσως από τα γραπτά του, που ήταν πολλά, έχει τον τίτλο «Η Οδύσσεια μου». Εδώ λοιπόν σήμερα η «Οδύσσειά» του ολοκληρώνεται έπειτα από μια πολυκύμαντη, δραστήρια αλλά και στοχαστική ζωή. Το παράδειγμα του θα μας θυμίζει πως η ζωή κατακτιέται και δικαιώνεται συγχρόνως όταν η προσπάθεια για προκοπή και προσφορά είναι συνεχής και γνήσια. Στην σύζυγό του Ευτυχία, στα παιδιά του Σταύρο, Ειρήνη και Τατιάνα στα εγγόνια και τα δισέγγονά του εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια».
ΕΝΙΚΟΣ