Paul Auster, | Η επινόηση της μοναξιάς

Κάποιοι άνθρωποι είναι ικανοί να αφηγηθούν μια λίγο πολύ αληθινή ιστορία για τον εαυτό τους. Άλλοι είναι φαντασιόπληκτοι. Η δική τους αίσθηση ως προς το τι είναι έρχεται σε τέτοια αντίθεση με ό,τι νιώθει γι' αυτούς ο υπόλοιπος κόσμος, ώστε καταντούν αξιοθρήνητοι. Αυτό το βλέπετε ξανά και ξανά στη ζωή: η γυναίκα που γερνά και νομίζει ότι είναι ακόμη εικοσάρα και δεν έχει ιδέα ότι δείχνει γελοία στα μάτια των άλλων. 

Ή ο μέτριος ποιητής που θαρρεί πως είναι λαμπρός. Είναι οδυνηρό να βρίσκεσαι με τέτοιους ανθρώπους. 

Υπάρχει όμως και το άλλο άκρο, οι άνθρωποι που μειώνουν νοερά τον εαυτό τους. Συχνά είναι πολύ πιο σημαντικοί από όσο νομίζουν οι ίδιοι και συχνά επίσης γίνονται αντικείμενο θαυμασμού από τους άλλους. Κι όμως, ενδόμυχα εξολοθρεύουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Εξ ορισμού σχεδόν, οι αξιόλογοι είναι σκληροί με τον εαυτό τους, ενώ όσοι είναι λιγότερο αξιόλογοι θεωρούν πως είναι καλύτεροι.

Paul Auster 

| 3 Φεβρουαρίου 1947 - 30 Απριλίου 2024 |
| Η επινόηση της μοναξιάς | μτφρ.: Στ. Αργυροπούλου | εκδ. Μεταίχμιο |