δαγκώθηκαν,
σε μια στιγμή, αλλόφρονες,
ματωμένοι,
βγάλανε μια κραυγή
σα ναυαγοί, που, λίγο πριν ξεψυχήσουν,
βγάλανε μια κραυγή
σα ναυαγοί, που, λίγο πριν ξεψυχήσουν,
θαρρούν πως βλέπουν φώτα,
κάπου μακριά.
Κι όταν ξημέρωσε,
κάπου μακριά.
Κι όταν ξημέρωσε,
τα σώματά τους
σα δυο μεγάλα ψαροκόκαλα
ξεβρασμένα
ξεβρασμένα
στην όχθη ενός καινούργιου μάταιου πρωινού…»
«Έρωτας» (απόσπασμα)
Τάσος Λειβαδίτης
(20 Απριλίου 1922-30 Οκτωβρίου 1988)