Του προυί τσιαουπάπαρα άιντι κι καμιά ιλιά, ύστρα οτ'έβγαζι του καζάνν,λαδουμένου ή αλάδουτου ανάλουγα μι τσ μέρις...
Εφυγνι η αδιρφός μ κι πάϊνι στ γιαγιά ντ Πουρλιώτσα
-γιαγιά πείνασα δώσιμι λίγου ψουμί μι τυρί
- αρτένησι βρε;
Κοινώντσις η θα μι μάσσ η μάνας σπαλιώρα;
-Νιαι ρε γιαγιά αρτένουμι, κοινώντσα σι λιέου
Οταν έπιρνι χαμπάρ η Κατίνα (μάνα), γένουνταν τριμίστυρου...η γιαγιά άκουγι όσα σέρν η σκούπα κι η αδιρφός μ έτρουγι τσ χρουνιάς αν δεν προυλάβινι να φύγ...
Μ.Τιτάρτ ή Πέμπτ εφκιανάμι τα τσιουρέκια ....πανικός στου σπίτ... μπουμπούντζαμι τ σόμπα μι ξύλα να εχ ζέστα, έφυγναν ούλλ απ ντ γκουζίνα,όσ δε χρειάζουνταν, έστρουνάμι παλιά αλλά καθαρά στρουσίντια καταΐ να μη γιμώσουμι αλεύρια τα καλά,παραμέρζαμι τραπέζ κι καρέκλις κι έμπινι του σκαφίδ του τρανό στ μέσσ,ζύμουνάμι βλέπς 10 κιλά τ φουρά...τρανή φαμπλιά ,χώρια τσ κλούρις που πάϊναμι στσ κουμπάρ κι τσ παππούδις.
Τσιμπέρια στου κιφάλλ μην πέσσ καμιά τρίχα,ζώσιμου ντ πουδιά κι τα μανίκια κι αρχινούσι η ιιρουτιλιστεία...
Πουλλιές φουρές συμμιτείχι κι κάποια γειτόντσα-φιλνάδα για βουήθεια, λόγω πουλλών κιλών ήταν δύσκουλου του ζύμουμα κι πουλίουρ η διαδικασία κι στου πλέξιμου,διότι δεν έπριπι να παραγένν του ζμάρ...
Ιπίσης,δεν έπριπι να ιδούν πουλλά μάτια τα τσιουρέκια μέχρι να φουσκώσν κι να τ'αλείψουμι μι αυγό για να πάν στου φούρνου ,γιατί ματιάζουνταν κι ξιφούσκουναν
Θμούμι μια φουρά δε φούσκουνι του ζμάρ μι τίπουτα....(Μάλλον η μαγιά δεν ήταν καλή)
Η μάνα να κριπάρ απ του κακότς...
Φουνάζ ν τχειά Μήτσινα,μια πιο τρανή παλιά γειτόντσα κι τ λιέει: "πλάλα χάνουμι θα παένν χαμένου τόσα κιλά χαμούρ..."
Έρχιτι η τχειά Μήτσινα κι αρχινούν να ζμών μι χέρια κι μι πουδάρια,στου τέλους παίρν κι έναν κόπανου κι αρχινούν να κουπανούν του ζμάρ...του σάπσαν στου ξύλου...
Δε θμούμι άν τιλικά γίνγκαν ικίνα τα τσιουρέκια....αλλά δεν θα ξιχάσου πουτές αυτές τσ εικόνις
Όταν όμως γένουνταν καλά, κι αν η Γουντσιώτς δεν τα καρβούνιαζι.. (τι να καμ κι αυτός η έρμους ικείνις τσ μέρις γιένουνταν πανικός),καμάρουναν οι νοικουκυρές κι ήλιγαν : Πούπουου τι βλουγούντια είνι αυτά,μι τουν ηλίου τά'ψησις; !!!!!!
Αφού κρύουναν τα τύλιγι η μάνα στσ μισάλις κι τά'βανι σ καλή ν κάμαρ κι είχι του νού τς μην πάμι κι ξυγκλίσουμι κάνα κουμάττ, γιατί μας έσπαζαν τσ μύτις οι μυρουντιές κι τρουϊρνούσαμι σα τσ διαόλλ γύρου γύρου να τ αρτθούμι.
Τώρα ξιγνιάσκαμι, τα φκιάν η Λιμόνας κι πουλλοί άλλ..
Νά'στι ούλλ καλά κι νά 'χιτι Καλή Ανάστασ!!!!!!!