Η Αλεξάνδρα Μπακονίκα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ, όμως δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Αγγλικών. Έχει εκδώσει 11 ποιητικές συλλογές, η πιο πρόσφατη με τον τίτλο « Η τελετουργία του χορού».
Ποιήματα και κριτικά της σημειώματα δημοσιεύθηκαν σε πολλά έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά.
Το έργο της παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού στο Λονδίνο το 1996 και
στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. το 2012.
Έχει λάβει μέρος με πολλά διεθνή φεστιβάλ ποίησης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Βιβλία της εκδόθηκαν στην Ινδία και στον Καναδά με ανθολογημένα ποιήματά της μεταφρασμένα στα Αγγλικά με τους αντίστοιχους τίτλους “Lovers and lairs”, “Cloe and Alexandra”.
Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
Ποιήματά της έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες κι έχουν μεταφράστηκαν σε Γερμανικά, Σουηδικά, Ιταλικά, Αλβανικά, Κροατικά.
Επιμέλεια:
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger
H ποίησή της μιλάει καθαρά και ξάστερα, αποτυπώνοντας συναισθήματα και ανθρώπινες συμπεριφορές, απλά, συγκεκριμένα και άμεσα, για πράγματα που μας αφορούν όλους.
Η Αλεξάνδρα Μπακονίκα θεωρείται και είναι ερωτική ποιήτρια. Εστιάζει στον έρωτα, στις περιπλανήσεις του εαυτού μες τον λαβύρινθο του υποσυνείδητου, αναζητώντας το φως. Έχει πεί πως "η ποίηση είναι δοκιμασία που ενδέχεται να σε διαλύσει αν δεν διαθέτεις πηγές ενέργειας που σε τροφοδοτούν σε κάθε σου βήμα. Όμως εκτός από δοκιμασία -η ποίηση- είναι ένα είδος λύτρωσης κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος συνδέεται με τη χαρά της δημιουργίας κι ο δεύτερος με την απόλαυση ότι έφερες στο φως τα πιο κρυφά μυστικά του υποσυνείδητου, όσα κρατούνται βαθιά κρυμμένα. Γιατί η τέχνη του λόγου έχει στόχο την ειλικρινή εξομολόγηση, ειδικεύεται στις πιο βαθιές εξορύξεις του εσώτερου εαυτού μας".
1. Κυρία Μπακονίκα, πως ξεκίνησε το συγγραφικό/εκδοτικό σας ταξίδι;
ΑΠ. Ξεκίνησε σαν μια πολύ έντονη εσωτερική παρόρμηση να εκφραστώ, πριν από πολλές δεκαετίες και συγκεκριμένα το 1977. Χρειάστηκαν 7 ολόκληρα χρόνια για να τολμήσω να δημοσιεύσω τα ποιήματα που είχαν συγκεντρωθεί, το 1984, από τις εκδόσεις Διαγωνίου του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Η έκδοση είναι ένας είδος έκθεσης του εσωτερικού μας εαυτού προς τα έξω, και θέλει τόλμη να το αποφασίσεις.
2. Τι σας εμπνέει;
ΑΠ. Με εμπνέουν τα βιώματα και οι εμπειρίες
που αποκομίζω από τη ζωή. Επιλέγω ό,τι με καίει και με συγκλονίζει.
3. Γιατί αυτό που γράφετε θέλετε να το μοιραστείτε με τον κόσμο;
ΑΠ. Γιατί η ποίηση, όπως και κάθε είδος τέχνης, δεν υπάρχει αν δεν μένει κλεισμένη στο συρτάρι μας. Η τέχνη μόνο μέσα από την επικοινωνία με τον κόσμο
μπορεί να αποκτήσει υπόσταση κι αξία.
4. Που σας βρίσκει η ποίηση;
ΑΠ. Οποιαδήποτε ώρα και στιγμή και πολλές φορές εντελώς ξαφνικά. Βέβαια, αυτές οι στιγμές, επειδή περικλείουν κάτι μοναδικό και ξεχωριστό ως προς το βάθος, τη συγκίνηση και την αλήθεια τους, σε μένα προσωπικά έρχονται σποραδικά μέσα σε ένα χρόνο.
5. Τι πιστεύετε ότι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης;
ΑΠ. Μαγεία, αγαλλίαση, στοχασμό, ομορφιά ως προς την αισθητική της γραφής και τους εσωτερικούς έντονους κραδασμούς που προκαλούν δυνατοί,
ως προς την ουσιαστική αλήθεια τους στίχοι.
6.Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη;
ΑΠ. Η διάχυτη βία, που σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής μας όλο και πιο πολύ γιγαντώνεται με έχει επηρεάσει.
7. Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας, οι φίλοι, οι γείτονές σας;
ΑΠ. Το αίσθημα ανασφάλειας λόγω έξαρσης της βίας κι εγκληματικότητας, την οικονομική δυσπραγία, τη δύσκολη επαγγελματική προοπτική και κυρίως της νεολαίας, το εξαιρετικά σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα.
8. Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία;
ΑΠ. Το ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ σε μετάφραση Ιωσήφ Βεντούρα, θαυμάσια μετάφραση ενός ποιητικού αριστουργήματος.
9. Τι φοβάστε πιο πολύ σαν άνθρωπος;
ΑΠ. Τη μοναξιά, τη φθορά που επιφέρει ο χρόνος, την πνευματική και συναισθηματική αποτελμάτωση, την κοινωνική απομόνωση.
10. Τι σας γεμίζει πιο πολύ: η τέχνη, η φιλοσοφία, ο χριστιανισμός, η μουσική, ο έρωτας; Κάτι άλλο;
ΑΠ. Ο έρωτας, οι εκλεκτοί φίλοι, και η τέχνη στις ποικίλες μορφές της.
11. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα ενός άντρα;
ΑΠ. Τον ήπιο χαρακτήρα, την πνευματική καλλιέργεια, την συναισθηματική αφοσίωση.
12. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα σε μια γυναίκα;
1. Κυρία Μπακονίκα, πως ξεκίνησε το συγγραφικό/εκδοτικό σας ταξίδι;
ΑΠ. Ξεκίνησε σαν μια πολύ έντονη εσωτερική παρόρμηση να εκφραστώ, πριν από πολλές δεκαετίες και συγκεκριμένα το 1977. Χρειάστηκαν 7 ολόκληρα χρόνια για να τολμήσω να δημοσιεύσω τα ποιήματα που είχαν συγκεντρωθεί, το 1984, από τις εκδόσεις Διαγωνίου του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Η έκδοση είναι ένας είδος έκθεσης του εσωτερικού μας εαυτού προς τα έξω, και θέλει τόλμη να το αποφασίσεις.
2. Τι σας εμπνέει;
ΑΠ. Με εμπνέουν τα βιώματα και οι εμπειρίες
που αποκομίζω από τη ζωή. Επιλέγω ό,τι με καίει και με συγκλονίζει.
3. Γιατί αυτό που γράφετε θέλετε να το μοιραστείτε με τον κόσμο;
ΑΠ. Γιατί η ποίηση, όπως και κάθε είδος τέχνης, δεν υπάρχει αν δεν μένει κλεισμένη στο συρτάρι μας. Η τέχνη μόνο μέσα από την επικοινωνία με τον κόσμο
μπορεί να αποκτήσει υπόσταση κι αξία.
4. Που σας βρίσκει η ποίηση;
ΑΠ. Οποιαδήποτε ώρα και στιγμή και πολλές φορές εντελώς ξαφνικά. Βέβαια, αυτές οι στιγμές, επειδή περικλείουν κάτι μοναδικό και ξεχωριστό ως προς το βάθος, τη συγκίνηση και την αλήθεια τους, σε μένα προσωπικά έρχονται σποραδικά μέσα σε ένα χρόνο.
5. Τι πιστεύετε ότι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης;
ΑΠ. Μαγεία, αγαλλίαση, στοχασμό, ομορφιά ως προς την αισθητική της γραφής και τους εσωτερικούς έντονους κραδασμούς που προκαλούν δυνατοί,
ως προς την ουσιαστική αλήθεια τους στίχοι.
6.Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη;
ΑΠ. Η διάχυτη βία, που σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής μας όλο και πιο πολύ γιγαντώνεται με έχει επηρεάσει.
7. Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας, οι φίλοι, οι γείτονές σας;
ΑΠ. Το αίσθημα ανασφάλειας λόγω έξαρσης της βίας κι εγκληματικότητας, την οικονομική δυσπραγία, τη δύσκολη επαγγελματική προοπτική και κυρίως της νεολαίας, το εξαιρετικά σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα.
8. Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία;
ΑΠ. Το ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ σε μετάφραση Ιωσήφ Βεντούρα, θαυμάσια μετάφραση ενός ποιητικού αριστουργήματος.
9. Τι φοβάστε πιο πολύ σαν άνθρωπος;
ΑΠ. Τη μοναξιά, τη φθορά που επιφέρει ο χρόνος, την πνευματική και συναισθηματική αποτελμάτωση, την κοινωνική απομόνωση.
10. Τι σας γεμίζει πιο πολύ: η τέχνη, η φιλοσοφία, ο χριστιανισμός, η μουσική, ο έρωτας; Κάτι άλλο;
ΑΠ. Ο έρωτας, οι εκλεκτοί φίλοι, και η τέχνη στις ποικίλες μορφές της.
11. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα ενός άντρα;
ΑΠ. Τον ήπιο χαρακτήρα, την πνευματική καλλιέργεια, την συναισθηματική αφοσίωση.
12. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα σε μια γυναίκα;
ΑΠ.Την ευγένεια, αξιοπρέπεια, γενναιοδωρία,
την χαρισματική ακτινοβολία, το συναισθηματικό πλούτο.
13. Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
ΑΠ. Την ειλικρίνεια, την αφοσίωση, οτιδήποτε όμορφο μπορούν να χαρίσουν μέσα από τα λόγια, τις πράξεις, τους στοχασμούς και γενικά το πνεύμα τους.
14. Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία;
την χαρισματική ακτινοβολία, το συναισθηματικό πλούτο.
13. Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
ΑΠ. Την ειλικρίνεια, την αφοσίωση, οτιδήποτε όμορφο μπορούν να χαρίσουν μέσα από τα λόγια, τις πράξεις, τους στοχασμούς και γενικά το πνεύμα τους.
14. Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία;
ΑΠ. Να νιώθω ένα είδος ολοκλήρωσης μέσα από τη δημιουργικότητά μου και στο πεδίο του έρωτα να βρίσκω ανταπόκριση όταν ερωτεύομαι.
15. Ετοιμάζετε κάτι λογοτεχνικό στο εγγύς μέλλον;
15. Ετοιμάζετε κάτι λογοτεχνικό στο εγγύς μέλλον;
ΑΠ. Το πιθανότερο είναι να ετοιμάσω μια συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων μου από το 1984 μέχρι το 2023.
16. Το προσωπικό σας απόφθεγμα;
ΑΠ. Υμνώ τη χαρά, την υμνώ στο ακέραιο και εν πλήρει γνώσει, γιατί από τον ζόφο, το κάτεργο της δυστυχίας έχω περάσει.
Θέλουμε να χαρίσετε στους αναγνώστες του «OlymposVoice» ένα αγαπημένο σας ποίημα.
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Ταξίδευα με το αυτοκίνητο
ανηφορίζοντας ψηλά στο βουνό.
Νύχτα, έναστρος ουρανός,
το δασωμένο βουνό με τις στροφές του.
Εγκατέλειπα έναν έρωτα για να πάω σ’ έναν άλλο.
Μεταίχμιο,
πυρακτωμένη μετάβαση.
Μετεωριζόμουν στο καινούργιο που με καλούσε.
Πάσχιζα να τιθασεύσω τους επίμονους απόηχους,
τις τόσες δονήσεις των συναισθημάτων μου
καθώς ταξίδευα.
GALLERY
16. Το προσωπικό σας απόφθεγμα;
ΑΠ. Υμνώ τη χαρά, την υμνώ στο ακέραιο και εν πλήρει γνώσει, γιατί από τον ζόφο, το κάτεργο της δυστυχίας έχω περάσει.
Θέλουμε να χαρίσετε στους αναγνώστες του «OlymposVoice» ένα αγαπημένο σας ποίημα.
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Ταξίδευα με το αυτοκίνητο
ανηφορίζοντας ψηλά στο βουνό.
Νύχτα, έναστρος ουρανός,
το δασωμένο βουνό με τις στροφές του.
Εγκατέλειπα έναν έρωτα για να πάω σ’ έναν άλλο.
Μεταίχμιο,
πυρακτωμένη μετάβαση.
Μετεωριζόμουν στο καινούργιο που με καλούσε.
Πάσχιζα να τιθασεύσω τους επίμονους απόηχους,
τις τόσες δονήσεις των συναισθημάτων μου
καθώς ταξίδευα.
GALLERY
