.gif)
“Κάθισε δίπλα μου, αντίκρυ στη δύση.
Ο ήλιος χαμήλωσε κι έχω
πολλά να σου ειπώ.Λοιπόν, ο Ταΰγετος δεν ήταν βουνό.
Δεν σε υποψίασε το απίθανο ύψος
και το απίθανο φως που τον κάνουν να μοιάζει όπως ένα,
πότε χρυσό και πότε γαλάζιο, πολυπτέρυγο στον ορίζοντα;
Κι αυτή του η έξαρση
που ανελίσσεται κάποτε και χωρίζει τ’ αστέρια σε από κει κι από δω;
Δεν ήταν βουνό.
Ήταν το πρώτο ποίημα
που ανοίγοντας τα μάτια μου διάβασα,
ο πρώτος μου φίλος
που συνόριαζε με το φως.
Και γι’ αυτό:
μετονόμασα σε Ταΰγετο το όρος Αγάπη.”
Από το Απογευματινό Ηλιοτρόπιο, 1976 [Ποιήματα, 2ος τόμος]
Νικηφόρος Βρεττάκος (1 Ιανουαρίου 1912-4 Αυγούστου 1991)