Ο Γιάννης Σαμοθράκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στον Πύργο της Τήνου ένιωσε την ανησυχία για το μέλλον αυτών των δημιουργημάτων και με τη δική του οπτική αντίληψη τα αποθανάτισε. Προσπάθησε να εγκλωβίσει τον χρόνο, να καθηλώσει τη στιγμή στον φωτογραφικό φακό, και να εμποδίσει φωτογραφικά τη φθορά.
Το λεύκωμα που κρατάτε είναι το πρώτο μιας φωτογραφικής δουλειάς όπου βλέπουμε την πέτρα να δεσπόζει. Αν και άψυχη, μιλά μέσα από τη σιωπή της. Κρύβει μέσα της λέξεις, αγκαλιάζει τον χρόνο που τη μεταμόρφωσε και της έδωσε πνοή και σχήματα. Οι ενότητες που συμπεριλαμβάνονται στο φωτογραφικό αυτό λεύκωμα είναι οι ανεμόμυλοι, οι ξερολιθιές, τα ξωκλήσια και το Ισμαήλ. Όλες οι φωτογραφίες είναι από την Έξω Μεριά της Τήνου. Ο φωτογραφικός φακός πάγωσε τον χρόνο, ζωντάνεψε αυτά που ίσως χαθούν στην πάροδο των χρόνων. Σκοπός του ήταν να μη χαθεί η συλλογική μνήμη που ταυτίζεται με την απώλεια της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Συμπεριλαμβάνει στο τέλος, αναφορά τόπων όπου έγιναν οι φωτογραφήσεις, χρήσιμο εργαλείο για κάθε ταξιδιώτη που θέλει να τους επισκεφθεί.
Η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη εμπνεύστηκε από την πέτρα και συνοδεύει ποιητικά αλλά και με μικρά λογοτεχνικά κείμενα τις ασπρόμαυρες εικαστικές φωτογραφίες που έχουν καταλυτική δύναμη, που ανακινούν συναισθήματα, δημιουργώντας στους αναγνώστες τις δικές τους ιστορίες με λέξεις.
Ο εικαστικός Παναγιώτης Φτάρας έγραψε μεταξύ άλλων: «Οι σκέψεις και το συναίσθημα προηγήθηκαν από το φωτογραφικό κλικ της μηχανής. Δεν φέρνει τις φωτογραφίες στο φως, απλά ως τουριστική πληροφορία στον επισκέπτη. Του γνωρίζει τον λαϊκό πολιτισμό, καταγράφοντας τον κίνδυνο που έρχεται, αλλά και καθιστά συμμέτοχο, ενεργό πολίτη στον αγώνα για τη σωτηρία του».
