27.11.21

Ρογήρος Δέξτερ, "Gesta in Eutopia"

Gesta in Eutopia VIII

Δε θέλω άλλο να τους βλέπω
Να τύχει να τους ξαναδώ
Και να ακούσω
Για τα νεότερα να μιλούν
Ανταποκρίσεις από το μέτωπο τού Fuckingham•
Για την μπάλα που βρήκε δοκάρι
Και γύρισε πίσω
Αντί να μπει στα δίχτυα
Σαν μπούμερανγκ στις εξέδρες των ζητωκραυγών•
Για πόσους αιώνες θα βαστάξει το ψευτορωμαίικο•
Για εκείνον τον καυλομαγνήτη made in Russia
Που σέρνει τον κυρ-τάδε από τη μύτη
Των 110 κιλών λαχανιασμένης σάρκας
Ίσως μέχρι να τινάξει τα πέταλα μια νύχτα
Πάνω στην ερωτική πράξη
Και φύγει ευτυχισμένος
Μ' ένα παγωμένο χαμόγελο
Μέσα σ' ένα σύννεφο γλυκών στεναγμών•
Για το πόσο ωραία θα ήταν αλλού
Αρκεί να μην έρχονταν οι άλλοι
Οι ξένοι-οι διαφορετικοί-οι περίεργοι
Στον άγνωστο μακρινό παράδεισο
Κουβαλώντας μαζί τη μικρή τους κόλαση•
Για το γεγονός πως τους φαίνεται
Αστείο και αλλόκοτο
Και συνάμα αταίριαστο σε άντρες
Και φυσικά αδερφίστικο
Το να κάθομαι να διαβάζω με τις ώρες
[Ή να γράφω στιχάκια]
Αντί να τρέχω μέρα νύχτα
Πίσω από τον ποδόγυρο
Τη γλύκα που έχει το μουντζό
Τη γλύκα που έχει το άτιμο
Χρήμα και τα τριάκοντα αργύρια•
Να καταπίνω τόση βλακεία
Τόση σαπίλα
Τόση πίκρα
Και να μη λέω ακόμη να πεθάνω•