Αυτή η ιστορία επαναλαμβανόταν τα τελευταία χρόνια. Όμως σιγόκαιγε μέσα του η ελπίδα ότι στο τέλος θα τα κατεφέρει. Παρόλο που η ελπίδα δεν έχει κανέναν νόημα στη ζωή, γιατί σε οδηγεί στην απραξία και τον συμβιβασμό και περιμένεις την τύχη να σου προσφερει αυτό που πρέπει να κερδίσεις. Η ελπίδα δεν είχε καμία αξία.
Η ταπείνωση είχε.
Η ταπείνωση, οδηγεί στην απόγνωση, που οδηγεί στην εξέγερση…
Κινητοποιείται το είναι σου και μάχεσαι.
Κάνεις την εξέγερση που συνήθως αποτυχαίνει…αλλά κι έτσι ξαναπροσπαθείς και ξαναπροσπαθείς...
«Τι δεν κάνω καλά ρε γαμώτο;» σκέφτηκε.
Από το μυθιστόρημα Ο Κένταυρος που αγαπούσε τη Γοργόνα, του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου, εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ