πάνω εδώ στο μέτωπό σου,
μιας και πια θα χωριστούμε.
Όμως να σου πω έχω κάτι:
μίλησες σωστά σαν είπες
ότι ζω μες στ’ όνειρό μου.
Μα αν η ελπίδα μου έχει φύγει
μες στη νύχτα ή μες στη μέρα,
είτε μέσα στ’ όνειρό μου,
μην γι’ αυτό δεν έχει φύγει;
Ό,τι βλέπουμε εδώ πέρα
όνειρο μες στ’ όνειρο είναι.
Τώρα στέκω στ’ ακρογιάλι
κι είναι ο πόντος μανιασμένος
μα κρατώ μες στην παλάμη
σκόνη καθαρό χρυσάφι.
Όμως πώς κυλάει εκείνη
απ’ το χέρι μου στο κύμα,
κι ολολύζω βλέποντάς το-
Θέ μου, δεν μπορώ να σφίξω
στην παλάμη μου τη σκόνη;
Θέ μου, δεν μπορώ να σώσω
έναν κόκκο από το κύμα;
Ό,τι βλέπουμε εδώ πέρα
όνειρο μες στ’ όνειρο είναι;
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΑΝ ΠΟΕ
ΤΑ ΑΝΑΛΕΚΤΑ