Μη με παρακαλείς να μείνω
μαζί σου, να πονέσω, ή, να χαρώ.
Είμαι μια δίψα που δε σβήνω,
μια θέληση που δεν μπορώ.
Μη μου μιλάς γι’ αγάπη, μη,
δεν σ’ αγαπώ και δεν σε νοιώθω,
μη μου σπαράζης την ψυχή.
Πώς να στο πω;
Είσαι μια φτωχή,
κι’ είμαι μια θάλασσα από πόθο.
κι’ είμαι μια θάλασσα από πόθο.