Η κατάσταση αυτή ονομάζεται μισοφωνία και είναι κάτι πιο σύνθετο από μια απλή δυσαρέσκεια σε ήχους όπως το τρίξιμο του πιρουνιού στο πιάτο ή της κιμωλίας στον μαυροπίνακα.
"Το αισθάνομαι σαν απειλή και το να απομακρύνω αυτήν την απειλή είναι ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα για μένα" λέει η 29χρονη Olana Tansley-Hancock,από το Kent.
Επιστήμονες από το Ηνωμένο Βασίλειο απέδειξαν ότι ο εγκέφαλος κάποιων ανθρώπων είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος και παράγει υπερβολική συναισθηματική αντίδραση σε παρόμοιους ήχους.
Η Olana ανέπτυξε αυτήν την ενόχληση όταν ήταν 8 ετών. Οι ενοχλητικοί ήχοι για αυτήν ήταν η αναπνοή, το φαγητό κι οι θόρυβοι. Στο BBC News δήλωσε: «Ο καθένας που τρώει πατατάκια μπορεί να με εκνευρίσει. Φτάνει μόνο να ανοίξει την συσκευασία για να ξεκινήσει η αντίδραση». Συνέχισε λέγοντας ότι « δεν είναι μια ασήμαντη ενόχληση, είναι σοβαρό. Τι ενοχλητικός ήχος; Πρέπει να φύγω από εδώ η να τον σταματήσω. Πέρασα πολύ χρόνο αποφεύγοντας μέρη όπως ο κινηματογράφος. Χρειάστηκε να μεταφέρω καροτσάκια επτά ή οχτώ φορές σε 30λεπτη διαδρομή με τρένο, ενώ επίσης παραιτήθηκα από την δουλειά μου μέσα σε τρεις μήνες καθώς περνούσα περισσότερο χρόνο με κρίσεις πανικού κλαίγοντας πάρα δουλεύοντας».
Επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένης και της Olana, σε διαφορά κέντρα του Ηνωμένου Βασίλειου, εξέτασαν τον εγκέφαλο 20 ατόμων που αντιδρούσαν έντονα σε κάποιους ήχους και 22 άλλων που δεν είχαν ιδιαίτερες αντιδράσεις.
Αναπαρήγαγαν μια σειρά από θορύβους ενώ τα άτομα ήταν συνδεδεμένα στο μηχάνημα της μαγνητικής τομογραφίας (MRI). Για παράδειγμα, τους έβαζαν ν ακούσουν ήχους από βροχή ή κι ενοχλητικούς ήχους όπως κραυγές.
Τα αποτελέσματα που δημοσιευτήκαν στο περιοδικό Current Biology φανέρωσαν ότι ένα τμήμα του εγκέφαλου που συνδέει τις αισθήσεις μας με τα συναισθήματα μας (πρόσθιος νησιωτικός φλοιός) ήταν σε μεγάλο βαθμό ενεργός σε όσα άτομα έπασχαν από μισοφωνία. Παράλληλα, το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου ήταν διαφορετικά συνδεδεμένο με αλλά εγκεφαλικά μέρη σε μισοφωνικά άτομα.
Ο γιατρός Sukhbinder Kumar, από το πανεπιστήμιο της Newcastle, δήλωσε στο BBC News ότι τα άτομα με μισοφωνία αντιδρούσαν έντονα όταν άκουγαν αυτούς τους ήχους, αλλά εντόπισαν συγκεκριμένη δραστηριότητα μόνο για τους ήχους που τους ενοχλούσαν. Η κύρια αντίδραση είναι θυμός, δεν είναι αηδία. Αν και στην αρχή μοιάζει σαν συνηθισμένη αντίδραση, στην συνέχεια τους εξοργίζει αφάνταστα.
Δεν υπάρχουν ακόμη θεραπευτικές αγωγές αλλά η Olana έχει αναπτύξει τρόπους αντιμετώπισης, όπως οι ωτοασπίδες. Επιπλέον, χαρακτήρισε την καφεΐνη και το αλκοόλ ως σκουπίδια καθώς κάνουν την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Η ίδια δήλωσε η περιπτωσή της είναιμέτριου βαθμού και ότι πλέον είναι ικανή να εργάζεται και να γνωρίζει νέα άτομα.
Δεν είναι ακόμη σαφές πόσο συχνή είναι η διαταραχή, καθώς δεν υπάρχει σαφής τρόπος διάγνωσης αφού μόλις πρόσφατα ανακαλύφθηκε.
Τελικά, οι ερευνητές ελπίζουν ότι η κατανόηση των διαφορών ανάμεσα στους εγκέφαλους των ατόμων με μισοφωνία θα οδηγήσουν σε νέες θεραπευτικές μέθόδους.
Μια ιδέα είναι ότι τα χαμηλά επίπεδα στενευμένης ηλεκτρικής ενέργειας που περνούν μέσα από το κρανίο, τα οποία είναι γνωστό ότι προσαρμόζει τη λειτουργία του εγκεφάλου, θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Ο καθηγητής γνωστικής νευρολογίας Tim Griffiths στο Πανεπιστήμιο του Newcastle και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, δήλωσε: «Ελπίζω ότι αυτό θα καθησυχάσει τους πάσχοντες».
Κλείνοντας ανέφερε: «Ήμουν αρκετά σκεπτικιστής, μέχρι που είδαμε ασθενείς στην κλινική και καταλάβαμε πόσο εντυπωσιακά παρόμοια είναι τα χαρακτηριστικά. Έχουμε πλέον στοιχεία για να εδραιώσουμε τη βάση της διαταραχής μέσω των διαφορών στον μηχανισμό ελέγχου του εγκεφάλου στη μισοφωνία».
Μετάφραση: Στράτος Υφαντόπουλος από BBC