Κανείς δε θέλει να πεθάνει ούτε για τον παράδεισο…

ΠΑΡΗΣ: Ή θα τον βρούμε το δρόμο ή θα τον φτιάξουμε…

ΑΡΗΣ: Χα χα χα…Τι λες; Ακόμη και αυτοί που πιστεύουν ότι βρήκαν το δρόμο για τον παράδεισο, δε θέλουν να τον περπατήσουν…
ΠΑΡΗΣ: Είναι που την πόρτα του παράδεισου, δεν την περνάς ζωντανός. Τώρα είμαστε ζωντανοί νεκροί… Καλύτερα είναι;
ΑΡΗΣ: Κανείς δε θέλει να πεθάνει ούτε για τον παράδεισο…
Τι να λέμε τώρα! Ξέρεις κανέναν που θα πέθαινε για τον παράδεισο;
ΠΑΡΗΣ: Τις πίκρες πρέπει να τις κάνουμε χαρές..
ΑΡΗΣ: Αχ..είναι γλυκιά η ζωή.
ΠΑΡΗΣ: Αρχίσαμε να υπομένουμε την κόλαση όμως και ανησυχώ.
ΑΡΗΣ: Ο παράδεισος είναι άγνωστος τόπος. Μόνο για τα όνειρα… και τους αγίους.
ΠΑΡΗΣ: Θα πάρουμε το δρόμο. Κάπου θα μας βγάλει… Άμα δεν τον περπατήσουμε είμαστε καταδικασμένοι …
ΑΡΗΣ: Είμαστε καταδικασμένοι…
ΠΑΡΗΣ: Vires acquirit eundo
ΑΡΗΣ: Παρντόν;
ΠΑΡΗΣ: … «Αποκτάς δύναμη προχωρώντας».

ΚΡΙΣΕΙΣ επιΚΡΙΣΕΩΝ, Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ

(Θ. Μπικηρόπουλος)