Σε παλαιότερες εποχές ανά την Ελλάδα – και σε κάποιες επαρχίες ακόμη – κάθε οικογένεια είχε το γουρουνάκι της, που «θυσιαζόταν» κοντά στα Χριστούγεννα.
Επειδή όμως δεν έπρεπε να πάει χαμένο καθόλου κρέας, τα μικρά κομμάτια από ξύγκι που περίσσευαν, έμπαιναν σε καζάνια με νερό και αλάτι, και προέκυπταν κομμάτια χοιρινού σαν μπέικον, που διατηρούνταν ως και τα επόμενα Χριστούγεννα.
Τσιγαρίδες στις μέρες μας βρήκαμε να προσφέρονται σε ταχυφαγεία της Κομοτηνής!!!
Οι Τσιγαρίδες εκείνες ήταν εντελώς διαφορετικές από τις σημερινές, η τροφή τών χοίρων τότε ήταν το καλαμπόκι και τα αποφάγια της οικογένειας στα σπίτια.
Οι Τσιγαρίδες εκείνες ήταν εντελώς διαφορετικές από τις σημερινές, η τροφή τών χοίρων τότε ήταν το καλαμπόκι και τα αποφάγια της οικογένειας στα σπίτια.