Ο Αιήτης και ο Αλωέας ήταν παιδιά του Ήλιου και της Αντιόπης. Ο πατέρας τους, όταν μεγάλωσαν, τους μοίρασε το βασίλειό του, και έδωσε στον Αλωέα την Αρκαδία και στον Αιήτη την Κόρινθο, που τότε ακόμα την έλεγαν Έφυρα. Ο Αιήτης ξενιτεύτηκε γρήγορα, ή γιατί δεν του άρεσε να κάτσει ήσυχος, να γεράσει και να πεθάνει στην Κόρινθο, ή γιατί πήρε χρησμό να πάει να εποικίσει την Κολχίδα, στη μακρινή Ανατολή, εκεί που ο πατέρας του, ο Ήλιος, κάθε πρωί κάνει το ξεκίνημά του για την καθημερινή πορεία του πάνω στον ουρανό. Φεύγοντας από την Κόρινθο, ο Αιήτης άφησε στο θρόνο του τον Βούνο, γιο του Ερμή και της νύμφης Αλκιδάμειας, με τη συμφωνία ο Βούνος να παραδώσει την εξουσία είτε στον ίδιο τον Αιήτη είτε σ’ένα παιδί του ή απόγονό του αν εκείνος δεν ξαναγύριζε ποτέ. Έτσι ο Αιήτης βρέθηκε στην Κολχίδα, έγινε βασιλιάς σ’αυτό τον τόπο, πήρε γυναίκα την Ειδυία, μια από τις Ωκεανίδες, και απόκτησε μαζί της τη Μήδεια, κόρη πανέμορφη και σοφή.
Όταν έφτασαν στην Κολχίδα οι Αργοναύτες για να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας, η Μήδεια αγάπησε τον Ιάσονα, τον βοήθησε να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια που του έβαλε ο πατέρας της, και έφυγε μαζί του, παίρνοντας, εκτός από το χρυσόμαλλο δέρας, και τον Άψυρτο, αδελφό της από άλλη μάνα. Για τον Άψυρτο είπαν πως τον έσφαξε η Μήδεια και πως τα κομμάτια του, ένα ένα, τα έριχνε πίσω της, κατά τη φυγή της, για να καθυστερήσει την καταδίωξη του πατέρα της, που έτσι σταματούσε κάθε λίγο, για να τα μαζέψει και να τα ενταφιάσει. Άλλοι όμως έλεγαν πως η Μήδεια ούτε είχε σκοτώσει τον αδελφό της ούτε τον είχε πάρει μαζί της, αλλά πως ο Άψυρτος ήταν επικεφαλής στην καταδίωξη και είχε εντολή του Αιήτη να βρει τη Μήδεια και, αν αυτή εξακολουθούσε να είναι κόρη, να τη φέρει πίσω, αν όμως είχε γίνει γυναίκα του Ιάσονα, να την αφήσει στον άντρα της. Στο νησί των Φαιάκων ο Αλκίνοος και η Αρήτη πρόφτασαν και πάντρεψαν τη Μήδεια με τον Ιάσονα, έτσι η καταδίωξη πήρε τέλος. Ζευγαρωμένοι, η Μήδεια και ο Ιάσων, ύστερα από πολλές περιπλανήσεις, έφτασαν στην Ιωλκό και παρέδωσαν στον Πελία το χρυσόμαλλο δέρας.
Στην Κόρινθο, μετά το θάνατο του Βουνού, που πέθανε άκληρος, η εξουσία πέρασε στα χέρια του Αλωέα, του αδελφού του Αιήτη. Και όταν πέθανε χωρίς απογόνους και ο δισέγγονος του Αλωέα, ο Κόρινθος, που έδωσε το όνομά του στην πολιτεία, οι Κορίνθιοι έστειλαν στην Ιωλκό και ζήτησαν τη Μήδεια να γίνει βασίλισσα στον “πατρικό κλήρο”. Η Μήδεια, που ήξερε όσο καμιά από φάρμακα και γιατροσόφια, από μαντείες και βότανα έκανε πολλά καλά στον τόπο και οι άνθρωποι στην Κόρινθο την αγάπησαν. Έλεγαν μάλιστα πως αυτή τους είχε γλιτώσει από λιμό, καθιερώνοντας θυσίες στη Δήμητρα και στις Λήμνιες νύμφες. Ακόμα πίστευαν πως η Μήδεια με την αξεπέραστη μαγική δύναμή της είχε ξαναδώσει τα πρώτα νιάτα στις τροφούς του Διονύσου, στον πατέρα του Ιάσονα, αργότερα και στον ίδιο τον Ιάσονα . Και ότι £για την ομορφιά της και τη σοφία της την αγάπησε ακόμα και ο Δίας· όμως εκείνη, από σεβασμό στην Ήρα. απέφυγε τον έρωτά του· γι’ αυτό και Ήρα της υποσχέθηκε ότι θα κάνει τα παιδιά της αθάνατα και ότι οι άνθρωποι στην Κόρινθο θα τα τιμούν με ειδική γιορτή, πράγμα που έγινε. Στη σοφία της Μήδειας κατέφυγε και ο ίδιος ο Ιάσων, για να εκδικηθεί τον Πελία, που, αφού πήρε το χρυσόμαλλο δέρας, όχι μόνο αθέτησε το λόγο του, να παραδώσει το θρόνο στον ήρωα της Αργοναυτικής Εκστρατείας, αλλά και επιβουλεύτηκε τη ζωή του και δολοφόνησε τους συγγενείς του που θα διεκδικούσαν την εξουσία. Και τότε η Μήδεια. μεταμφιεσμένη σε ιέρεια της Άρτεμης, παρουσιάστηκε στις κόρες του Πελία. τους είπε πως αυτή μπορούσε να ξαναδώσει στον πατέρα τους τα πρώτα νιάτα, όπως είχε κάνει και για άλλους, και τις έπεισε να σφάξουν τον Πελία,να τον κομματιάσουν, να ρίξουν τα κομμάτια του σε μια χύτρα και να τα βράσουν.
Ο Ιάσων και η Μήδεια έζησαν στην Κόρινθο χρόνια πολλά ευτυχισμένοι, με τους γιους και με τις θυγατέρες τους, εφτά και εφτά, ή, για άλλους, έναν και μία, τον Μήδειο και την Εριώπιδα, ή δυο γιους, τον Μέρμερο ή τον Θεσσσλό, και τον Φέρητα. Αργότερα, έλεγαν, ο Ιάσων θέλησε να πάρει άλλη γυναίκα, την Κρέουσα ή τη Γλαύκη, κόρη του Κρέοντα ή του γιου του, του Ιππότη, και τότε η Μήδεια έστρωσε στον Ιάσονα να κοιμηθεί κάτω από την πρύμη της Αργώς, που κατέρρευσε και τον σκότωσε. Στα παιδιά τους έδωσε να πάνε στην αντίζηλη της δώρο έναν πέπλο, ποτισμένο με βότανα φαρμακερά, που μόλις τον φόρεσε η κόρη, πέθανε μέσα σε φρικτούς πόνους ή πήρε φωτιά και κάηκε και μαζί της κάηκε και ο πατέρας της, που έτρεξε να τη βοηθήσει. Και είπαν πως ακόμα και τα ίδια τα παιδιά της έσφαξε η Μήδεια, για να εκδικηθεί τον πατέρα τους για την απιστία του· όμως πάνω στην ιστορία με τα παιδιά υπήρχαν πολλές εξηγήσεις: Άλλοι έλεγαν ότι τα σκότωσε η Μήδεια, για να μην πέσουν στα χέρια των ανθρώπων του Κρέοντα- άλλοι ότι πραγματικά οι άνθρωποι του Κρέοντα τα κυνήγησαν και ότι το έσφαξαν πάνω στο βωμό της Ήρας. όπου αυτά είχαν καταφύγει άλλοι ότι η ίδια η Μήδεια τα είχε εμπιστευτεί στην προστασία του ιερού της Ακραίας Ήρας και ότι εκεί οι Κορίνθιοι τα σκότωσαν -είτε για να τιμωρήσουν τη Μήδεια για το έγκλημά της είτε γιατί τη θεωρούσαν βάρβαρη και δεν την ήθελαν για βασίλισοά τους – και απέδωσαν ύστερα το φόνο στην ίδια τη μάνα τους· πάνω σ’ αυτό μάλιστα έλεγαν πως η Ήρα έστειλε λοιμό, που αφάνησε κόσμο και που δεν σταμάτησε, παρά μόνο αφού οι Κορίνθιοι καθιέρωσαν ειδική γιορτή για την Ακραία Ήρα και για τα παιδιά της Μήδειας τέλος άλλοι έλεγαν ότι η Μήδεια κρατούσε τα παιδιά της, κρυφά από τον Ιάσονα. στο ναό της Ήρας, για να τα κάνει αθάνατα με τον τρόπο που της είχε υποσχεθεί η θεά, και ότι ο Ιάσων, όταν το ανακάλυψε, την εγκατέλειψε- μια ακόμα παράδοση έλεγε ότι τον Μέρμερο, το ένα από τα παιδιά, τον είχε κατασπαράξει μια λέαινα στην Ήπειρο, όπου μαζί με τον πατέρα του είχε βγει για κυνήγι.
Ύστερα απ’ όσα έγιναν στην Κόρινθο, η Μήδεια έφυγε, αφήνοντας την εξουσία στον ευνοούμενό της τον Σίσυφο, που. όπως έλεγαν, είχε και ερωτικό δεσμό μαζί της. Για τη μεταφορά της σε άλλον τόπο ο παππούς της ο Ήλιος της έστειλε πύρινο άρμα με φτερωτούς δράκοντες. Από την Κόρινθο η Μήδεια πήγε πρώτα στη Θήβα να συναντήσει τον Ηρακλή, που από τον καιρό της Αργοναυτικής Εκστρατείας της είχε υποσχεθεί να τη βοηθήσει αν ποτέ βρισκόταν σε ανάγκη. Στη Θήβα π Μήδεια βρήκε τον Ηρακλή σε κρίση μανίας, ανήμπορο να της φανεί χρήσιμος. Με τη σοφία της και με τα φάρμακά της τον έφερε στα συγκαλά του και ύστερα έφυγε για την Αθήνα. Εκεί γιάτρεψε και τον Αιγέα από τη στειρότητά του, λένε μάλιστα πως έκανε και παιδί μαζί του, τον Μήδο, τον πρώτο από τους Μήδους, που όμως άλλοι έλεγαν ότι τον είχε κάνει ή με τον Ιάσονα ή με κάποιον ηγεμόνα της Ασίας. Στην Αθήνα η Μήδεια πέρασε από δίκη για ανθρωποκτονία· κατήγορός της ήταν ο Ιππότης, ο γιος του Κρέοντα- οι Αθηναίοι όμως την αθώωσαν στο τέλος την έδιωξαν και αυτοί, αφού επιβουλεύτηκε τη ζωή του Θησέα. Έτσι η Μήδεια ξαναγύρισε στην Ασία. Στην Κολχίδα ο πατέρας της είχε παραμεριστεί από τον Πέρση, το γιο του Περσέα. Τότε ο Μήδος σκότωσε τον Πέρση, και η Μήδεια αποκατέστησε στο θρόνο τον πατέρας της, που η ευτυχία του έγινε απέραντη, όταν ξαναβρήκε την κόρη του, και μάλιστα με τον πιο ανέλπιστο τρόπο. Τέλος υπήρχαν και μερικοί που έλεγαν ότι ο Ιάσων και η Μήδεια πέτυχαν να ξανασμίξουν και, μαζί με τον Μήδο. γύρισαν στην Κολχίδα, όπου τον Αιήτη διαδέχτηκε κανονικά ο Ιάοων και τον Ιάσονα ο Μήδος, ο πρώτος από τους Μήδους.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
ΟΙ ΗΡΩΕΣ
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ