παρελάσεις στήν κόκκινη πλατεία τοῦ παλιοῦ καλοῦ καιροῦ.
Μετά κάτι ἐκκλησιές χτές, μέ τούς πιστούς νά κάθονται σέ σειρές, μέ τάξη καί παρεμφερῆ ὁμοιομορφία μέ χαώδεις ἀποστάσεις μεταξύ τους... μόνο σῶμα Χριστοῦ δέν θύμιζαν, ἀντίθετα ἔμοιαζαν μέ παράτες ρωμαιοκαθολικῶν, πού νομίζουν ὅτι ὁ Θεός ἀνευρίσκεται στίς ἀλφαδιασμένες σειρές τῶν παρελαυνόντων παπαδοπαίδων.
Σήμερα ὁ Τσίπρας, φανερά ἐπιτηδευμένα, συζητάει μέ νεολαίους καθισμένους ἀραία ἀραία σέ κάποιο ἀμφιθέατρο.
Ἡ μεγαλύτερη νίκη τοῦ Μητσοτάκη εἶναι ὅτι τούς ἔβαλε τά δύο πόδια στό ἕνα παποῦτσι τῆς πολιτικῆς κορεκτίλας.
Ὅτι τούς κάνει νά μοιάζουν πιό συστημικοί ἀπό αὐτόν, μιά πού ὁ ἴδιος τριγυρνάει παντοῦ μέ κουστωδία δεκάδων ρεπόρτερ, καί συναντάει ἑκατοντάδες ἀνθρώπους, χωρίς καμία προφύλαξη.
Ὅπως τότε μέ τό φορτηγό τῆς Πρωτοψάλτη. Ἀπό τήν ἄλλη ὁ ἐλέῳ οἰκογενείας δήμαρχος τά ἴδια καί χειρότερα σέ φιέστα στήν Ὁμόνοια. Ταρατατζούμ!! Τέτοιο δούλεμα!
Τήν ἴδια ὥρα στά πεδία τῆς βιοτῆς ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων ἔχει μᾶλλον πάρει πρέφα τήν μούφα τῆς τάχα μου πανδημίας καί συμπεριφέρεται στούς δρόμους, στίς πλατεῖες καί ἀλλαχοῦ (πρός μεγάλη μου χαρά καί στόν ναό πού ἐκκλησιάστηκα χθές, ὄπου ἤμασταν σχεδόν πατεῖς με πατῶ σε) σχεδόν φυσιολογικά, ἀγνοῶντας τούς κήρυκες τοῦ φόβου.
Κάποιοι μέ χαιρετοῦν κιόλας μέ χειραψία στό δρόμο, καναδυό μέ ἁσπάσθηκαν κιόλας.
Τοῦ καιροῦ συνεργοῦντος ἄλλωστε ὁ ἰός τῆς γρίπης μέ θνησιμότητα κάτι 0,005% ἐπί τῶν κρουσμάτων ἔχει μᾶλλον ἐξαφανισθεῖ.
Ὑπάρχει ἕνα πολιτικό κλισέ.
Ὅτι μπορεῖς νά κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, ἤ λίγους γιά πολύ. Δέν μπορεῖς νά κοροϊδεύεις τούς πάντες γιά πάντα. Δυστυχῶς τήν φορά αὐτή ἡ ἐπαλήθευσή του θά ἔλθει γιά πάρα πολλούς μέ σκληρό τρόπο.
Ὁ Θεός νά βάλει τό χέρι Του!!
ΥΓ. Καί κάτι ἄλλο. Μόνο σέ μένα φαίνονται ἀηδιαστική προπαγάνδα καί ἄσκηση ὁλοκληρωτισμοῦ ὅλα αὐτά τά καλογυρισμένα καί καλοπληρωμένα σποτάκια μέ καλλιτέχνες πού μᾶς καλοῦν, στό πολύ γλοιῶδες τους ὅμως, νά κάνουμε τοῦτο καί τό ἄλλο γιά τό καλό μας;