12.5.20

Βέλη ερωτικά. ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

              Βέλη ερωτικά
Το κορμί σου
λάγνα συντονίζεται με νότες της Ανατολής.
Λικνίζεσαι και σκορπούν


κύματα ερωτικά
τριγύρω.
Πάνω μου χτυπούν με ορμή τα κύματα να με τσακίσουν
τα προσμένω…απρόσμενα απόψε.
Νοιώθω την αύρα σου,
να χαϊδεύει το πρόσωπό μου.
Να ΄ναι ο πόθος σου ή ο πόθος μου που με σαστίζει;
Το βλέμμα σου
βλέπω,
βέλη ερωτικά τοξεύει
με την πρώτη
τη δεύτερη
την τρίτη επίμονη ματιά…
Λάμπουν τα μάτια.
Υγρά όπως και τα χείλη.
Χυμοί του έρωτα,
φουσκώνουν τις φλέβες,
χτυπούν τα σήμαντρα της καρδιάς
κοινό μυστικό-
το σκίρτημα,
στους κάμπους της πλάσης μου όλης, απ’ άκρη σ’ άκρη…
Άνθισε ο Μάιος τα κλαριά,
άνοιξαν τα μπουμπούκια,
μύρισε η φύση,
χορεύουν οι πεταλούδες,
μέθυσαν με γύρη οι μέλισσες,
πετώντας
από λουλούδι σε λουλούδι,
από άρωμα σε άρωμα,
από χρώμα σε χρώμα…πινέλα και χρώματα τα μάτια σου να πλάθω τέτοιες εικόνες στη φαντασία μου, να μεταμορφώνονται όλα τριγύρω σαν ευχή δική σου νεράιδα!
Έρωτας,
χρώματα ηδονής πάνω στην παλέτα, της φύσης.
Άσε με να ζωγραφίσω
τις βουνοκορφές,
τα ηλιοβασιλέματα
τις ιαχές των γλάρων
τον Ζέφυρο…
περιστέρια που φτερουγίζουν οι νότες
που συνοδεύουν το χορό σου…
Εσύ ακόμη λικνίζεσαι.
Τα ερωτικά σου κύματα, 

 αμέτρητα μετρώ,
να σπάνε στους βράχους- δε νοιάζεσαι-
εξαπολύεις
ματιές πονηρές, σα βέλη από μακριά,
άτολμες,
σα να φοβούνται
αφρός ηττημένος να ξεψυχάει
στους βράχους.
Ώρες ολόκληρες, σα να κοιτάς τη θάλασσα χωρίς τα όρια του χρόνου.
Τη θάλασσα κοιτάς χωρίς να κουράζεσαι ποτέ.
Βράχος εγώ.
Εκεί, θα περιμένω τα αφρισμένα κύματά σου, ατέλειωτες μέρες, αμέτρητες νύχτες.

Από την ποιητική συλλογή
ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΝΥΧΤΕΣ, 2011
 του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου