Αρχικά δέχομαι ότι η στάση της κυβέρνησης και η αποφασιστικότητα του Μητσοτάκη ξεχώρισαν αναπόδραστα αλλά και αναπόφευκτα – λόγω απλής λογικής- από τη στάση του Σύριζα και των «ορκισμένων» υποστηρικτών του, μια στάση που δείχνει καθαρά το τι θα είχαν κάνει αυτοί εάν είχαν παραμείνει στην κυβέρνηση. Θα είχαν ενεργήσει ανάλογα με τον τρόπο που :
1. Είχαν ενεργήσει και απέναντι στην πολυετή κρίση της συνεπικουρούμενης από το τότε Κράτος εισβολή προσφύγων και κάθε λογής μεταναστών στην Ελλάδα.
2. Είχαν ενεργήσει και απέναντι στην τραγωδία της Μάνδρας και απέναντι στην τραγωδία στο Μάτι.
3. Είχαν ενεργήσει και απέναντι στην πετρελαιοκηλίδα στον Σαρωνικό από τη βύθιση του μικρού δεξαμενόπλοιου, του Αγία Ζώνη ΙΙ, έξω από τη Σαλαμίνα.
Τα ξέρετε και τα θυμάστε όλα πολύ καλά, όπως θυμάστε και άλλα , πολλά παρόμοια τραγικά συμβάντα . Μόνο τα πρώτα τρία και πολλά αθώα θύματα είχαν ( 102 νεκρούς μόνο στο Μάτι αλλά και σημαντική αλλοίωση του πληθυσμού και αύξηση της εγκληματικότητας ) καθώς και μεγάλη καταστροφή του περιβάλλοντος..
Κι αν ο Σύριζα και τα πρωτοπαλλήκαρά του αποδοκιμάζουν τις αποφάσεις και ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τον κορωναιό αλλά και για τα «καραγκιοζιλίκια» Ερντογάν στον Έβρο, τι δηλαδή θα είχε κάνει καλύτερα απέναντι στην «στημένη» επέλαση Αφγανών και Πακιστανών φυγάδων στα ελληνικά σύνορα αλλά και για την πανδημία ένας πρωθυπουργός σαν τον κ. Τσίπρα, που ήταν απών και «στον κόσμο του» όταν ξέσπασε η φωτιά στο Μάτι και η πλημμύρα στη Μάνδρα και αυτός περίμενε να ακούσει από την τηλεόραση εάν και που υπήρχαν νεκροί;
Συνεπώς είναι παντελώς άτοπο, αστείο, υποκριτικό και παράλογο το να λοιδωρεί, να αποδοκιμάζει και να ειρωνεύεται ένας απών τις ενέργειες ενός παρόντος. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει από μόνο του και ότι οι ενέργειες και αποφάσεις της σημερινής κυβέρνησης ήταν όλες σωστές και έγκαιρες (κυρίως το δεύτερο). Δεν είναι στις προθέσεις μου αλλά ούτε και της ειδικότητάς μου να κρίνω τις όποιες επιστημονικές, ιατρικές, επιδημιολογικές αποφάσεις στη μάχη κατά της πανδημίας.
Και οι όποιες επιφυλάξεις μου αφορούν στον - πρόσκαιρο έστω- δισταγμό επιβολής των αναγκαίων μέτρων η τελική λήψη των οποίων δείχνει –προς το παρόν τουλάχιστον- άκρως επιτυχημένη. Αργήσαμε να αντιμετωπίσουμε τον ελληνικό «ετσιθελισμό» και δεν επιβάλλαμε έγκαιρα την απαγόρευση άσκοπων μετακινήσεων με αυτοκίνητα και Μ.Μ.Μ. αλλά και κυκλοφορίας, ακόμα δεν αποφασίσαμε για κλείσιμο των διοδίων, δεν αντιδράσαμε άμεσα και αποφασιστικά στα κάθε λογής ανόητα «καρναβάλια», διστάσαμε πολύ να εξασφαλίσουμε την συναίνεση της Εκκλησίας για τον εκκλησιασμό, δεν «χτυπήσαμε» άμεσα την αισχροκέρδεια με αποτέλεσμα να υπάρχει και έλλειψη και υπερτιμολόγηση σε μάσκες, γάντια και απολυμαντικά και ακόμα διστάζουμε να τιμωρήσουμε τους παραβάτες, ιδίως όσων ανοίγουν τα μαγαζιά τους. Κι ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει να ενημερώσουμε και να βοηθήσουμε σωστά τους ανάπηρους και χρονίως πάσχοντες που έχουν πρόβλημα στη μετακίνηση. Αλλά όλα αυτά θα γίνουν. Είμαι σίγουρος, όσο κι αν γκρινιάζω. Αλλά γκρινιάζω γιατί γνωρίζω ότι απευθύνομαι σε «ώτα ακουόντων».