ακολουθήσουμε αυτούς τους ρυθμούς θα μείνουμε στο μαύρο σκοτάδι της συντήρησης...
ΑΥΤΟΣ: Σε ότι αφορά στο σκοτάδι συμφωνώ μαζί σου! Κατοχή: άδειοι δρόμοι, άδειες βιτρίνες, κλειστές επιχειρήσεις, σκοτάδι στους δρόμους, ερημιά.
ΕΚΕΙΝΟΣ: Έχω απάντηση για το φαινόμενο…
ΑΥΤΟΣ: Όχι απάντησε μου, αν ξέρεις
πόσοι δεν έχουν ρεύμα στο σπιτάκι τους;
ΕΚΕΙΝΟΣ: Μη λαϊκίζεις…
ΑΥΤΟΣ: Αυτό έχεις να πεις; Όσο για το «ο κόσμος αλλάζει», δε μπορείς να το επικαλείσαι. Γιατί είσαι κολλημένος δεκαετίες, στα ίδια και τα ίδια. Σ΄αυτά και σ΄αυτούς που μας οδήγησαν στην καταστροφή… Προτιμάς τη σιγουριά και την ηρεμία, τη βολεμένη καθημερινότητα… Εγώ είμαι το καινούριο, εγώ που ξεβολεύτηκα, που τα είχα όλα αλλά δεν άντεχα να βλέπω γύρω μου αυτά που γίνονται. Προτίμησα τα ρίσκα και την αβεβαιότητα, με την ελπίδα για κάτι νέο, κάτι καινούριο, για όλους…
ΕΚΕΙΝΟΣ: Κι αν φας τα μούτρα σου;
ΑΥΤΟΣ: Προτιμώ να φάω τα μούτρα μου, να πέσω και να τσακιστώ τρέχοντας, παρά να σέρνομαι χωρίς καμιά ελπίδα…
ΕΚΕΙΝΟΣ: Σέρνομαι εγώ;
ΑΥΤΟΣ: Τι νομίζεις ότι κάνεις; Κι επειδή είπες ότι λαϊκίζω, δε χρειάζεται να πας μακριά. Κοίτα γύρω σου…
ΕΚΕΙΝΟΣ: Κοιτάω…
ΑΥΤΟΣ: Κοιτάς…. κοιτάς αλλά δε βλέπεις ή δε θέλεις να δεις.
ΕΚΕΙΝΟΣ: Τι να δω;
ΑΥΤΟΣ: Κάποτε δεν έβρισκες να καθίσεις. Τώρα εσύ κι εγώ μείναμε... Απάντησε μου εσύ που δεν λαϊκίζεις, που πήγαν όλοι;
ΕΚΕΙΝΟΣ: Να κάνανε τα κουμάντα τους…
ΑΥΤΟΣ: Δε φταις εσύ… Εμείς φταίμε.
ΕΚΕΙΝΟΣ: Μπα; Φταίμε κι εμείς;
ΑΥΤΟΣ: Κάνεις πως δε καταλαβαίνεις, μικροαστέ…
ΕΚΕΙΝΟΣ: Τόσες δεκαετίες αρνούμασταν να δούμε τα χάλια μας, τις πομπές μας, τις φαιδρότητές μας και γίναμε περίγελος των εθνών...
ΑΥΤΟΣ: Τώρα βαφτίσαμε την υποδούλωσή μας «προκλήσεις της νέας εποχής», «επιτακτική ανάγκη για μεταρρυθμίσεις»....και άλλες παρόμοιες επικοινωνιακές αηδίες...για να…
ΕΚΕΙΝΟΣ: Όλα εδώ πληρώνονται...Τι είμαστε εμείς;Οι μάγκες της Ευρώπης;
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου "ΚΡΙΣΕΙΣ επιΚΡΙΣΕΩΝ" ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ
