Αγαπητέ Θεοχάρη,δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία στην ζωή μου, όχι γιατί δεν θα το θελα, αλλά γιατί
είμαι λιγάκι τεμπέλης, βαριέμαι
εύκολα,γενικά δεν έχω υπομονή, γι αυτό με κατατάσσω στους πλέον αναρμόδιους να κρίνω την δουλειά σου. Η γνωριμία και η επικοινωνία που έχουμε τον τελευταίο χρόνο, πέραν του αλληλοσεβασμού καθώς και της εκτίμησης που τρέφουμε ο ένας για τον άλλον, λειτούργησε ως κίνητρο να κάνω μια αρχή μ ένα δικό σου βιβλίο και μάλιστα το μεγαλύτερο σου, τον 'Κένταυρο που αγαπούσε την γοργόνα '!!
Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα
το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το άλλο σου πάθος την δημοσιογραφία την οποία υπηρέτησες με σθένος, μιας κι έχεις πάρα πολλές αναφορές σε γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή μας, το πλέον όμως σημαντικό και ενδιαφέρον είναι ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστή, ο οποίος προσαρμόζεται κατά το δοκούν.
Οφείλω να ομολογήσω ότι έχω ταυτιστεί μαζί του σε αρκετές περιόδους της ζωής του με διαφορετικές όμως εκβάσεις και επιλογές.
Πολλά τα μηνύματα που θέλεις να περάσεις, το σημαντικότερο όμως ότι η ζωή είναι απλή και γίνεται όμορφη με απλά καθημερινά πράγματα.
Η αγάπη κυρίαρχη έναντι όλων των συναισθημάτων, ακόμη κι αυτού του έντονου πόθου για την κάθε γυναίκα που τον γοητεύει.
Στέλνεις το μήνυμα ότι ο τέλειος άνδρας, δεν είναι παρά αυτός που δίνεται με πάθος σε μια αγάπη, παραμερίζοντας τα δικά του θέλω και επιθυμίες, ταπεινότητας ακόμη ο ίδιος τον εαυτό του απλά για να δείξει στην κάθε Χρυσάννα το αυτονόητο...ότι την αγαπά!
Οι μεγάλοι έρωτες δεν είναι γραφτό λένε να ζήσουν για πάντα, ίσως γιατί το πάθος κυριαρχεί έναντι της λογικής, αλλά ποιος νοιάζεται για την λογική όταν η σάρκα φλέγεται και το μυαλό θολώνει;
Μια περιπέτεια η ζωή όπως με όμορφο τρόπο μας μεταφέρεις, μια περιπέτεια που σε κάθε της σταθμό έχει μια Πηνελόπη, μια Χρυσάννα μια Ροζαλία και μια Βίβιαν και πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς.
Η κατάληξη; Η προσωπική Ιθάκη του καθενός μας...και δεν έχει σημασία πότε θα φτάσουμε και με ποιον ή ποια...
Ήταν ένα όμορφο για μένα βιβλίο γιατί κατάφερε να μου θυμίσει πράγματα, να με ταξιδέψει, να απασχολήσει το μυαλό μου...και.το απόλαυσα ως άνδρας!
Σ ευχαριστώ Θεοχάρη,
έχεις τον σεβασμό μου
Ξενιτίδης Αλέξανδρος
το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το άλλο σου πάθος την δημοσιογραφία την οποία υπηρέτησες με σθένος, μιας κι έχεις πάρα πολλές αναφορές σε γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή μας, το πλέον όμως σημαντικό και ενδιαφέρον είναι ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστή, ο οποίος προσαρμόζεται κατά το δοκούν.
Οφείλω να ομολογήσω ότι έχω ταυτιστεί μαζί του σε αρκετές περιόδους της ζωής του με διαφορετικές όμως εκβάσεις και επιλογές.
Πολλά τα μηνύματα που θέλεις να περάσεις, το σημαντικότερο όμως ότι η ζωή είναι απλή και γίνεται όμορφη με απλά καθημερινά πράγματα.
Η αγάπη κυρίαρχη έναντι όλων των συναισθημάτων, ακόμη κι αυτού του έντονου πόθου για την κάθε γυναίκα που τον γοητεύει.
Στέλνεις το μήνυμα ότι ο τέλειος άνδρας, δεν είναι παρά αυτός που δίνεται με πάθος σε μια αγάπη, παραμερίζοντας τα δικά του θέλω και επιθυμίες, ταπεινότητας ακόμη ο ίδιος τον εαυτό του απλά για να δείξει στην κάθε Χρυσάννα το αυτονόητο...ότι την αγαπά!
Οι μεγάλοι έρωτες δεν είναι γραφτό λένε να ζήσουν για πάντα, ίσως γιατί το πάθος κυριαρχεί έναντι της λογικής, αλλά ποιος νοιάζεται για την λογική όταν η σάρκα φλέγεται και το μυαλό θολώνει;
Μια περιπέτεια η ζωή όπως με όμορφο τρόπο μας μεταφέρεις, μια περιπέτεια που σε κάθε της σταθμό έχει μια Πηνελόπη, μια Χρυσάννα μια Ροζαλία και μια Βίβιαν και πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς.
Η κατάληξη; Η προσωπική Ιθάκη του καθενός μας...και δεν έχει σημασία πότε θα φτάσουμε και με ποιον ή ποια...
Ήταν ένα όμορφο για μένα βιβλίο γιατί κατάφερε να μου θυμίσει πράγματα, να με ταξιδέψει, να απασχολήσει το μυαλό μου...και.το απόλαυσα ως άνδρας!
Σ ευχαριστώ Θεοχάρη,
έχεις τον σεβασμό μου
Ξενιτίδης Αλέξανδρος
..................................................................................................
Το βιβλίο οι Κατερινιώτες μπορείτε να το βρείτε στο ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΟΣΤΡΙΑ των εκδόσεων στην Κατερίνη,
δίπλα από το ΑΛΛΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ...
