Το ζήτημα της φορολογίας είναι ένα από τα κυρίαρχα στις ατζέντες των πολιτικών κάθε χώρας του κόσμου, κυρίως
όταν πλησιάζει η ώρα της κάλπης.
Η αύξηση ή η μείωση του φορολογικού συντελεστή,
ο τρόπος με τον οποίο το κράτος εισπράττει τις εισφορές, καθώς και ο χρόνος κατά τον οποίο γίνεται αυτή η διαδικασία, αποτελούν σημαντικές παραμέτρους της οικονομικής δραστηριότητας και της λήψης αποφάσεων, πόσω μάλλον κατά την περίοδο της οξυμένης οικονομικής κρίσης, όταν οι συνθήκες επιτάσσουν έκτακτα φορολογικά μέτρα, τα οποία συνεχώς μεταβάλλονται, κάνοντας το σκηνικό εξαιρετικά ασταθές.
Ωστόσο, ορισμένες χώρες, δεν επιβάλλουν καθόλου φορολογία στο εισόδημα των φυσικών προσώπων.
Σύμφωνα με το statista.com, κράτη πλούσια σε φυσικούς πόρους όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Κουβέιτ, αξιοποιούν τα έσοδα από το πετρέλαιο προκειμένου να παρέχουν τις κατάλληλες υπηρεσίες στους πολίτες.
Το ίδιο πράττουν ορισμένα νησιά της Καραϊβικής, όπως η Ανγκουίλα και η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, ενώ τα περιβόητα νησιά Κέιμαν και οι Μπαχάμες αποτελούν γνωστούς φορολογικούς παραδείσους, στους οποίους βρίσκουν καταφύγιο μεγάλοι επενδυτές, επιχειρηματίες και επιφανείς πλούσιοι προκειμένου να «προστατεύσουν» την περιουσία τους από τη φορολογία των κρατών.
Σε ποιες χώρες δίνουν τα πιο πολλά
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, το 2019 στη χώρα στην οποία τα εισοδήματα του κόσμου είναι στο υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με τις υπόλοιπες (δηλαδή στη Σουηδία), ο μέσος φόρος εισοδήματος ανέρχεται στο πολύ υψηλό ποσοστό του 57,19%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μέσος όρος των ποσοστών φορολογίας που επιβάλλουν τα κράτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) ανέρχεται σε 41,65%.
Πάντως, ο φόρος στις παγωμένες σκανδιναβικές χώρες σε γενικές γραμμές «καίει», με εκείνον της Δανίας να είναι 55,89%, της Φινλανδίας 53,75% και της Ισλανδίας 46,24%.