ασθενών που υποβάλλονται σε συνήθεις χειρουργικές επεμβάσεις.
Οι ερευνητές εξέτασαν τα στοιχεία μεγάλου αριθμού Καναδών ασθενών που βρέθηκαν στο χειρουργείο για διάφορους λόγους μεταξύ 2007-2015, αναλόγως της ηλικίας, του φύλου, της συννοσηρότητας και του είδους των εκτελεσμένων επεμβάσεων αλλά και της ηλικίας και του φύλου του χειρουργού καθώς και του νοσοκομείου που πραγματοποιήθηκε η επέμβαση.
Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε σύγκριση ασθενών με παρόμοια όλα τα χαρακτηριστικά εκτός από το φύλο του χειρουργού τους.
Η σύγκριση αφορούσε μεταξύ άλλων, τη θνησιμότητα τις πρώτες 30 ημέρες αλλά και τα μετεγχειρητικά αποτελέσματα 1 έτος μετά την επέμβαση.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της σύγκρισης οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση από γυναίκες χειρουργούς παρουσίασαν σχετικά μικρότερη θνησιμότητα στις πρώτες 30 ημέρες σε σύγκριση με ασθενείς που χειρουργήθηκαν από άνδρες χειρουργούς, σε βαθμό όμως στατιστικά σημαντικό. Αντίθετα τα χειρουργικά αποτελέσματα 1 έτος μετά ήταν παρόμοια μεταξύ των 2 ομάδων ασθενών.
Δηλαδή, λιγότεροι ασθενείς που χειρουργήθηκαν από γυναίκες απεβίωσαν εντός 30 ημερών από την επέμβαση από εκείνους που υπεβλήθησαν σε χειρουργική επέμβαση από άνδρα. Η διαφορά αυτή ωστόσο δεν διατηρήθηκε στα απώτερα αποτελέσματα.
Τα ευρήματα αυτά έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση στους επιστήμονες, καθώς μέχρι σήμερα δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι το φύλο του γιατρού παίζει ρόλο στη θνησιμότητα των ογκολογικών ασθενών.
Οι ερευνητές απέδωσαν τα ευρήματα αυτά στη διαφορετική προσέγγιση των γυναικών χειρουργών, που δίνουν, όπως είπαν, μεγαλύτερη σημασία στις αναφορές των ασθενών τους με αποτέλεσμα να εντοπίζουν νωρίτερα πιθανές επιπλοκές και να τις αντιμετωπίζουν πιο έγκαιρα από ό,τι οι άνδρες χειρουργοί, γεγονός που αντανακλάται σε καλύτερη άμεση μετεγχειρητική πορεία. Αντίθετα, δεν υπάρχει διαφορά στα απώτερα αποτελέσματα που σχετίζονται περισσότερο με την καλή χειρουργική τεχνική, όπου φαίνεται ισοτιμία των δύο φύλων.
Όπως μας επισημαίνει η ειδική στην ογκολογική χειρουργική και πλαστική αποκατάσταση μαστού, Δρ. Παρασκευή Λιάκου, τα αποτελέσματα της μελέτης τονίζουν την ανάγκη για βελτιστοποίηση της χειρουργικής πρακτικής με την ανεύρεση νέων τεχνικών και τη χρήση της ιατρικής τεχνολογίας.
Το ζητούμενο όμως, όπως είπε, είναι η επίτευξη των καλύτερων χειρουργικών αποτελεσμάτων με συστηματικό και συνεχή τρόπο μέσω της ευρύτερης εφαρμογής των κατευθυντήριων ιατρικών οδηγιών, όπου οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο «επιμελείς» ενώ, εδώ διαφαίνεται και η σημασία της επιστημονικής προσέγγισης της ψυχολογικής και κοινωνικής διάστασης του ασθενούς.