Από καλούς συγγραφείς πάντως, υπάρχει μεγάλη έλλειψη (MICHEL DE MONTAIGNE)

Διαβάζεις ένα βιβλίο και δεν καταλαβαίνεις απολύτως τίποτε;
Σκέφτεσαι: Είμαι ανίκανος να καταλάβω τη σοφία του συγγραφέα, δεν γνωρίζω πολλά πράγματα στη ζωή μου.
Ο Μονταίνι είχε διαφορετική γνώμη: 

Κλείσε το βιβλίο αν σου φαίνεται ανόητο ή ακατανόητο. 

Όταν ο Μονταίνι διάβαζε ένα βιβλίο που δεν το καταλάβαινε, σκεφτόταν ότι είτε ο συγγραφέας είναι ανίκανος να είναι ξεκάθαρος είτε ο ίδιος είναι ανόητος.
Ξεκινούσε από το πρώτο, μια και είχε παρατηρήσει ότι «η δυσκολία είναι ένα νόμισμα που χρησιμοποιούν οι μορφωμένοι, όπως οι παπατζήδες, για να μην αποκαλύπτεται η ματαιότητα των τεχνασμάτων τους, και αυτό το νόμισμα το αποδέχεται εύκολα η ανθρώπινη βλακεία».
Το να γράφεις απλά απαιτεί θάρρος, κατά τον Μονταίνι. 

Κοιτάζοντας γύρω του τα όπως και σήμερα ακαταλαβίστικα ακαδημαϊκά έργα, αναρωτιέται αν η πλειονότητα των πανεπιστημιακών λογίων θα είχε εκτιμήσει τον Σωκράτη με τον καθαρό και απόλυτα κατανοητό λόγο του.
Το σημαντικό σε ένα βιβλίο είναι η χρησιμότητά του και η καταλληλότητά του. Δεν έχει σημασία τόσο πολύ να μεταφέρεις με ακρίβεια τι έγραψε ο Πλάτωνας όσο το να κρίνεις αν αυτά που είπε έχουν ενδιαφέρον και μπορούν μέσα στη νύχτα να μας βοηθήσουν με τις αγωνίες και τη μοναξιά μας.

Και μια εντελώς επίκαιρη παρατήρηση του Μονταίνι:

 «Περισσότερα είναι τα βιβλία για τα βιβλία, παρά για όποιο άλλο θέμα: 

δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να αλληλο-υπομνηματιζόμαστε. 

Όλα είναι ένα σμάρι από σχόλια: από συγγραφείς όμως υπάρχει μεγάλη έλλειψη».

Ι.Ν Μπασκόζος
Κείμενο βασισμένο στο βιβλίο του Alain de Botton “ΗΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ”
vlioras.gr

EIKONA : pinterest.com/pin/16395986137799552/