Κνωσός το Παλάτι του Μίνωα, Κρήτη.

Τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στον χώρο του ανακτόρου ανάγονται στη νεολιθική εποχή (7.000-3.000 π.Χ.). Το μινωικό ανάκτορο της Κνωσσού, (από τα νεολιθικά χρόνια έως τον 5ο αι.) στον λόφο της Κεφάλας, με θέα την θάλασσα στο εσωτερικό της Κρήτης. Κατά την παράδοση, υπήρξε η έδρα του βασιλιά Μίνωα. Συναρπαστικοί μύθοι, του Λαβύρινθου με τον Μινώταυρο και του Δαίδαλου με τον Ίκαρο, συνδέονται με το ανάκτορο της Κνωσσού.

Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν το 1878 από τον Έλληνα Κρητικό (από το Ηρακλειο της Κρήτης) κ. Μίνωα Καλοκαιρινό. Ακολούθησαν οι ανασκαφές που διεξήγαγε ο Άγγλος Sir Άρθουρ Έβανς (1900-1913 και 1922-1930) και που αποκάλυψαν ολόκληρο το ανάκτορο.

Τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στον χώρο του ανακτόρου ανάγονται στη νεολιθική εποχή (7000-3000 π.Χ.). Η κατοίκηση συνεχίζεται στην προανακτορική περίοδο (3000-1900 π.Χ.), στο τέλος της οποίας ο χώρος ισοπεδώνεται για την ανέγερση ενός μεγάλου ανακτόρου. Το πρώτο αυτό ανάκτορο καταστρέφεται, πιθανότατα από σεισμό, το 1700 π.Χ. περίπου. Δεύτερο, μεγαλοπρεπέστερο ανάκτορο ανεγείρεται πάνω στα ερείπια του παλαιού. 

Μετά από μερική καταστροφή γύρω στο 1450 π.Χ.,οι Μυκηναίοι εγκαθίστανται στην Κνωσό. Το ανάκτορο καταστρέφεται οριστικά περί το 1355 π.Χ. από μεγάλη πυρκαγιά. Ο χώρος που καλύπτει κατοικείται ξανά από την ύστερη μυκηναϊκή περίοδο μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια.

Φωτογραφία από τη σελίδα @Architecture Hub και βικιπαίδεια

https://www.facebook.com/knossos?locale=el_GR