Η μετανάστευση βρίσκεται στον πυρήνα της ανθρώπινης ψυχολογίας. Η γηραιότερη των ηπείρων μάλιστα, η δική μας, η Ευρώπη της σύνθετης διαφορετικότητας και των πολύχρωμων αντιθέσεων, υπήρξε διαχρονικά το σημείο καμπής μετακινούμενων ιδεών, ρευμάτων και φυσικά ανθρώπων. Η επαρκής και διορατική «ενσωμάτωση» του καινούριου και του διαφορετικού στα κυρίαρχα αφηγήματα κάθε εποχής, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στο πόσο γρήγορα και οραματικά κινήθηκε κάθε φορά ο τροχός της Ιστορίας προς ένα μέλλον με περισσότερο φωτεινές αποχρώσεις.
Με αφετηρία τη λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη», στον πρόλογο της προηγούμενης δεκαετίας, την οποία σχεδίασε μεθοδικά το αμερικανικό κατεστημένο, με την υπογραφή της Χίλαρι Κλίντον, για να αποσυναρμολογήσει μια Ευρώπη η οποία… άντεχε στις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που προκάλεσε η κατάρρευση της Lehman Brothers, η Ευρώπη συμβιώνει με μια ιστορική μεταναστευτική κρίση.
Η συνέχεια ήταν απολύτως προβλέψιμη και αναμενόμενη. Η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των ευρωπαϊκών κοινωνιών, και η δραματική υστέρηση ηγετών με ανάστημα, ποιότητα και κουλτούρα οδήγησε τους ευρωπαϊκούς λαούς σε κλειστοφοβική προσέγγιση του μεταναστευτικού. Βλέπουμε απέναντι μας «εχθρούς». «Εισβολείς». Επικίνδυνους ανθρώπους. Τα σύνορα κλείνουν, και μαζί τους κλείνουν και οι καρδιές των νεώτερων γενεών των Ευρωπαίων πολιτών. Μια οξύμωρη συνθήκη παρακμής, για την ήπειρο που διατηρεί στον γενετικό κώδικά της την άσκηση κληρονομικού δικαιώματος επί των ιδεολογικών και αξιακών ρευμάτων του Διαφωτισμού και της Αναγέννησης.
Το βαρύ τίμημα το πληρώνει πρωτίστως η Ελλάδα, ως κεντρική πύλη εισόδου προς την Ενωμένη Ευρώπη, για ταλαιπωρημένους ανθρώπους που αναζητούν το δικαίωμά τους στην ίδια τη ζωή, προερχόμενοι από εμπόλεμες περιοχές. Και στη συνέχεια, το δικαίωμά τους σε καλύτερη ζωή.
Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 28 Ιουνίου 2025