9.3.25

Άντζελα Ζιούτη: "Η τέχνη είναι ο αντικατοπτρισμός των συνθηκών που επικρατούν κατά τη δημιουργία της".

Η Άντζελα Ζιούτη εμφανίστηκε στα γράμματα το 1999 με το έργο "ο Θεός κατοικεί σε ουρανοξύστη (Παρατηρητής). Ακολούθησαν, Αρχιτεκτονική των σιωπηλών ημερών (Ελληνικά Γράμματα, 2003, ποίηση) Ο ήλιος στο πάτωμα Φερενίκη, 2009 (μυθιστόρημα), Ρίξε μαύρη πέτρα (Θεατρικό έργο) 2015, Ο άνθρωπος που μιλούσε με τα αγάλματα, (Γαβριηλίδης, 2017,  ποίηση). 
Συμμετέχει σε πολλά συλλογικά έργα, ενώ έχει αποσπάσει Βραβεία και Επαίνους για
τον ποιητικό της λόγο. 
Τη γραφή της κατευθύνει η αναζήτηση του νοήματος του κόσμου, συνειδητοποιώντας ότι, όλα είναι περαστικά και εφήμερα. 
 Εκφράζει το συναίσθημα λιτά δίχως
γλωσσικά στολίδια, όπου το ερωτικό στοιχείο συνυπάρχει με την ανθρώπινη πτώση και αποτυπώνει την ηθική κρίση ως απότοκο του ηθικού ελλείμματος.
Μία αίσθηση κοινωνικής ανησυχίας διαπερνά ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς της. 
Τα θέματά της δεν είναι προσωπικά, αλλά συλλογικά. 
Όσον αφορά το "σήμερα", υποστηρίζει ότι "υπάρχει η πραγματικότητα που πρέπει να διορθώσουμε ή να αντέξουμε".
Της αρέσει να γράφει διότι, η γραφή είναι απόλαυση. Τι είναι όμως πραγματικά η απόλαυση; Το αποκαλύπτει στη συνέντευξη που ακολουθεί, όπως επίσης αποκαλύπτει πως «ονειρεύεται» το συγγραφικό της μέλλον.
Επιμέλεια:
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger
1. Πως ξεκίνησε το συγγραφικό/εκδοτικό σας ταξίδι;
M’ αρέσει να γράφω. Επειδή μιλάω. Για ότι συμβαίνει εντός μου. Και για ότι συμβαίνει τριγύρω μου. Για το τραγικό και το λυρικό. Για τις συναισθηματικές κατολισθήσεις και για τον ήλιο που μπαίνει έστω από τις χαραμάδες. Για τη φτώχεια και τον πλούτο. Μιλάω για μένα. Μιλάω για τον άλλον. M’ αρέσει να γράφω. Διότι, η γραφή είναι απόλαυση. Τι είναι όμως πραγματικά η απόλαυση; Ακούστε, τι είπε ο Επίκουρος: «Όταν λοιπόν λέμε, ότι η απόλαυση είναι σκοπός, δεν αναφερόμαστε στην απόλαυση των άσωτων όπως νομίζουν εκείνοι που αγνοούν, ή απορρίπτουν ή παρερμηνεύουν, τη σκέψη μας, αλλά εννοούμε όλα εκείνα που βοηθάνε το σώμανα μην υποφέρει και την ψυχή να γαληνεύει.
Γιατί δεν είναι μόνο ούτε το φαγοπότι, ούτε το να απολαμβάνεις αγόρια και κορίτσια, ούτε όσα μπορεί να προσφέρει ένα πλούσιο γλέντι, που οδηγούν στη γλυκιά ζωή, αλλά είναι η νηφάλια σκέψη που εξερευνά τα αίτια κάθε μας επιλογής ή απόρριψης, με σκοπό να απομακρύνει τον θόρυβο με τον οποίο πλημμυρίζουν τις ψυχές μας τα συνήθως νομιζόμενα».
 

2. Tι σας εμπνέει; 
Κάποιος έχει πει ότι όταν μιλάς με τον Θεό είναι προσευχή. Όταν ο Θεός μιλάει μαζί σου είναι έμπνευση. Δεν υπάρχει λοιπόν μία λογική εξήγηση. Συχνά το ίδιο το υποσυνείδητο και οι καταγραφές του μας οδηγούν σε νέους δρόμους δημιουργίας.

3. Γιατί αυτό που γράφετε θέλετε να το μοιραστείτε με τον κόσμο; 
 Μέσα από τις ζωές των χαρακτήρων μου στις οποίες γίνομαι ο πλάστης και ο αφηγητής τους συνάμα αναδύονται κοινωνικά, οικονομικά και φιλοσοφικά θέματα. Ως εκ τούτου αυτά τα θέματα δεν είναι προσωπικά, αλλά συλλογικά.
  

4. Μιλήστε μας για την ΕΛΘ και τη συμμετοχή σας.
 Όταν το 2016 μετά από αίτηση μου, έγινα μέλος της ΕΛΘ ένιωσα μεγάλη τιμή να ανήκω πλέον σε αυτό το ιδιαίτερα σημαντικό πολιτιστικό σωματείο που ιδρύθηκε το 1961 από Ιερά τέρατα της λογοτεχνίας. Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Ζωή Καρέλλη, Μανώλης Αναγνωστάκης, Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου και άλλοι. Και η τιμή έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν μετά τις πρόσφατες εκλογές συμμετέχω στο Δ.Σ. και στις αποφάσεις.

5. O Charles Baudelaire, σε μία περίοδο που τα όρια της λογοτεχνίας και της ποίησης ήταν συγκεχυμένα, είχε γράψει «Να είσαι ποιητής, ακόμη και στον πεζό λόγο». Στη σημερινή εποχή, υπάρχουν όρια ανάμεσα στην ποίηση και στην πεζογραφία;

Μάλλον όχι, αφού ένα ποίημα μπορεί να μην έχει μέτρο, ρίμα και δεν είναι χωρισμένο σε στίχους, έτσι ώστε η διαφορά του από την πεζογραφία να ανιχνεύεται στην ποιητικότητα, που διαθέτει, με λίγα λόγια, στον εσωτερικό ρυθμό του. Η «Ποιητική» του Αριστοτέλη πάντως μας κληροδότησε έναν συζητήσιμο αφορισμό. Η ποίηση, έλεγε ο Σταγειρίτης, είναι περισσότερο φιλοσοφημένη και σπουδαιότερη από την ιστορία («διό και φιλοσοφώτερον και σπουδαιότερον ποίησις ιστορίας εστίν»), επειδή ασχολείται με «τα καθόλου», η δε ιστοριογραφία με «τα καθ’ έκαστον». Ενίοτε και η πεζογραφία, αλλά και ακόμα περισσότερο η ποίηση εμπλέκονται ως συνιστώσες στην ίδια συνισταμένη. Να υπηρετούν δηλαδή ένα σχέδιο: να ειπωθεί το διαρκές δράμα του βίου, του ατομικού και του κοινού. Να ειπωθεί ο έρωτας σαν ξενιτιά. Να φανερωθεί πόσο βαθιά τα σπάει όλα ο χρόνος. Και μαζί την ανθρώπινη ύπαρξη.
   
6. Που σας βρίσκει η ποίηση; 

Η ποίηση είναι σαν να ακονίζεις ένα νυστέρι και να το κάνεις ακόμη πιο κοφτερό.

7. Μιλήστε μας για την τελευταία σας έκδοση.

 «Μην κολυμπάς τη νύχτα» από τις Εκδ. Παρέμβαση λοιπόν η πιο πρόσφατη μου δουλειά. Ο τίτλος βέβαια του νέου μου βιβλίου είναι και σημειολογικός. Καταλαβαίνετε, νομίζω τι εννοώ. Ότι κολυμπάμε σε μία ηθική, κοινωνική και οικονομική νύχτα. Με το όνομα Νυξ στην ελληνική μυθολογία είναι γνωστή η θεότητα που προσωποποιούσε τη νύχτα. Είχε γεννηθεί από το χάος και ήταν μητέρα του ερέβους, του ύπνου και του θανάτου. 
Να λοιπόν γιατί μας φοβίζει όλους η νύχτα. Όμως, ναι. 
Τη νύχτα διαδέχεται πάντα η ημέρα. 
Σαν ένα συνεχές εκκρεμές της ύλης και του άυλου. 
Δεν είμαι αισιόδοξη. 
Ούτε απαισιόδοξη. 
Υπάρχει η πραγματικότητα που πρέπει να διορθώσουμε. Ή να αντέξουμε. Το ποτήρι δεν το βλέπω μισοάδειο. Ούτε μισογεμάτο. Το ποτήρι το σπάω. Επειδή, τα αποστήματα πρέπει να τα σπάμε. Θερμές ευχαριστίες στον Εκδοτικό Oίκο Παρέμβαση που με εμπιστεύθηκε και στον εκδότη Βασίλη Καραγιάννη με την κόρη του Δήμητρα Καραγιάννη να βρίσκεται στο τιμόνι των εκδόσεων. Επέλεξα τις Εκδόσεις Παρέμβαση με κριτήριο μη Αθηνοκεντρικό. Και βρήκα εκεί γαλήνη και ησυχία.
     
8. Τι πιστεύετε ότι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης ; 

Απόλαυση, σύμφωνα όμως με την Επικούρεια εκδοχή περί απολαύσεως.

9. Τα έργα σας, αποτυπώνουν και την εποχή τους (την περίοδο της δημιουργίας); 

Σαφώς. Η τέχνη είναι ο αντικατοπτρισμός των συνθηκών που επικρατούν κατά τη δημιουργία της. Ωστόσο πρέπει να φέρει μία οικουμενικότητα και να «τρυπάει» τον χρόνο.

10. «Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει, και τι είναι αυτό που τραγουδάει, δεν θα τραγούδαγε», είπε ο Πωλ Βαλερύ. Η ποίηση που «δεν καταλαβαίνουμε» ποιους αφορά;

Ο γνωστός ψυχοθεραπευτής Σίγκμουντ Φρόυντ είπε ότι: «Το υποσυνείδητο το ανακάλυψαν οι ποιητές. Εγώ απλώς το ερεύνησα». Άρα η ποίηση που «δεν καταλαβαίνουμε» αφορά όλους. Αφού πρόκειται για μία καταβύθιση στον εσώτερο και κρυφό εαυτό.
   

11. Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη; 

 Κατά τον Όργουελ στην κοινωνία ο βασικός στόχος του καθεστώτος είναι ο επηρεασμός ή καθυπόταξη της σκέψης μέχρι του σημείου ο πολίτης να αδυνατεί να σκεφθεί. Για την απρόσωπη αλλά τόσο καταπιεστική εξουσία η σκέψη ως λειτουργία θεωρείται «έγκλημα», γι’ αυτό όλοι οι μηχανισμοί παρακολούθησης στοχεύουν σε αυτό: Στην αφαίρεση της δυνατότητας των πολιτών να σκέφτονται.

12. Επηρέασε την πολιτική σας σκέψη; Έχετε αναθεωρήσει κάτι σε σχέση με τις πολιτικές πεποιθήσεις σας; 

Σε μια δυστοπική Οργουελική κοινωνία οι πολιτικές μας πεποιθήσεις επιβάλλεται να αναθεωρούνται, τόσο γρήγορα, όσο κινείται ένα εκκρεμές. Οι προφητικές διαπιστώσεις του Όργουελ φαίνεται να δικαιώνονται και να αναγάγουν το θέμα της σκέψης σε μείζον πολιτικό θέμα. Κι αυτό γιατί η σκέψη μπορεί να συνιστά την ύψιστη λειτουργία της πνευματικής υπόστασης του ανθρώπου, αλλά επηρεάζει ως γεγονός τόσο τον ψυχικό κόσμο, όσο και το πολιτικό σκηνικό. Η ίδια, λοιπόν, η πραγματικότητα επιτάσσει ως αναγκαιότητα την ιχνηλάτηση του ρόλου της σκέψης στη διαμόρφωση της ταυτότητας του ανθρώπου.
    
13. Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας, οι φίλοι, οι γείτονές σας;

 Η κρίση επικοινωνίας. Αιτία βέβαια κάθε κρίσης είναι η σύγχυση πληροφοριών.

14. Με ποιον/ποια πολιτικό θα θέλατε να βγείτε για φαγητό ή ποτό και θα θέλατε να του/της πείτε όλα όσα πιστεύετε ότι πρέπει να ακούσει ένας πολιτικός; 

Με τον Κλεισθένη στην Αρχαία Αθήνα. Που εγκαθίδρυσε τη Δημοκρατία.

15. Τι θα του λέγατε για τον πολιτισμό, τις τέχνες και ιδιαίτερα για το βιβλίο και τη φιλαναγνωσία;

 Θα του έλεγα ότι: «Αν δεν υπήρχε η τέχνη, θα υπήρχε μόνο η πραγματικότητα». Σχετικά με τη φιλαναγνωσία, ότι οι έλληνες …δεν διαβάζουν.

16. Πως «ονειρεύεστε» το συγγραφικό σας μέλλον; 
Τι θα θέλατε να σας συμβεί; 

Να με αγαπήσει το αναγνωστικό κοινό.
    

17. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας Έλληνες και ποιοι ξένοι συγγραφείς και ποια βιβλία τους είναι τα αγαπημένα σας; 

Ο Κοσμάς Πολίτης και το «Λεμονοδάσος». 
 Και το «Το άρωμα» του Πάτρικ Ζίσκιντ.

18. Με ποια κριτήρια επιλέγετε ένα βιβλίο;

 Φυσικά αυτό με ελκύει καθώς διαλέγω τον συγγραφέα που μου αρέσει η γραφή του, η πλοκή, η θεματολογία και η λογοτεχνική του πένα.

19. Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία;

 Το «Τιμάνδρα» του Θοδωρή Καλλιφατίδη.

20. Mε ποιους Έλληνες και ξένους λογοτέχνες θα θέλατε σε μια νυχτερινή έξοδο να βγείτε παρέα μαζί; 

 Με τον Πασκάλ Μπρυνκέρ, τον Μπέρτολτ Μπρεχτ, τον Γιάννη Ρίτσο, τον Γιαν Μαρτέλ, τον Τάσο Λειβαδίτη, τον Γκυστάβ Φλωμπέρ και τον Ηλία Βενέζη.
   

21. Ποιοι συγγραφείς σας έχουν επηρεάσει;

 Αυτοί με τους οποίους θα ήθελα να βγω μία νυχτερινή έξοδο.

22. Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο συγγραφέα; 

Να ακολουθήσει με πάθος τη συγγραφή.

23. Μπορεί κανείς να ζήσει από τα βιβλία σήμερα; 

Στην Ελλάδα σίγουρα όχι.

24. Τι φοβάστε πιο πολύ από όλα σαν άνθρωπος;

 Τους άλλους ανθρώπους.

25. Τι σας γεμίζει πιο πολύ: η τέχνη, η φιλοσοφία, ο χριστιανισμός, η μουσική, ο έρωτας; Κάτι άλλο; 

Όλα αυτά μαζί στο μίξερ του μυαλού μου.

26. Έρωτας ή σεξ; 

Η διεθνής λέξη Σεξ είναι ελληνική. Προέρχεται από τη λέξη Έξις που σημαίνει κατοχή. Δεν επιθυμώ να με κατέχει κανείς.

27. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα ενός άντρα; 

Την ειλικρίνεια και τον σεβασμό.

28. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα σε μια γυναίκα; 

Την ειλικρίνεια και τον σεβασμό.

29. Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;

 Να μην με προδώσουν.

30. Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία; 

Ευτυχία κάνει φωλιά στην ψυχή. Και στην ψυχή η ευδαιμονία.

31. Τι απεχθάνεστε περισσότερο; 

Την αίσθηση της δυστυχίας. Η οποία είναι τεχνητή.

32. Τι είναι η ποίηση/λογοτεχνία για εσάς ;

 «Η στρόφυγγα της χύτρας» που κάνει αποσυμπίεση.

33. Το προσωπικό σας απόφθεγμα; 

«Σκέψου, πως αν σου έμεναν μόνο πέντε μέρες ζωής, θα έκανες πράγματα που δεν κάνεις τώρα. Γιατί, όμως να περιμένεις να σου μείνουν μόνο πέντε μέρες ζωής;»
          

34. Θέλουμε να χαρίσετε στους αναγνώστες του «OlymposVoice» ένα απόσπασμα (ή ποίημα) από το βιβλίο σας.

«Δεν ξέρω, ίσως να έχασε τις αισθήσεις του και να χάθηκε μέσα στο νερό. Ο σύζυγος μου αγαπούσε το νυχτερινό μπάνιο. Πάντα φοβόμουν γι’ αυτό. Πάντα του έλεγα, μην κολυμπάς τη νύχτα. Αλλά αυτός, ύστερα έκανε πάλι το δικό του».
Η γυναίκα που τα καταθέτει αυτά στον ανακριτή είναι η κεντρική μου ηρωίδα. Η Θεανώ Μοσχονά. Ασυμβίβαστη. Ή μάλλον υπάρχει κάτι με το οποίο συμβιβάζεται. Με τον παράδεισο. Τι είναι όμως ο παράδεισος; Ένας νοητικός τόπος, όπου απλά δεν ζητάς τίποτε άλλο.



GALLERY  









   




   
 










   
     














  
Β ι ο γ ρ α φ ι κ ό σ η μ ε ί ω μ α

Η Άντζελα Ζιούτη γεννήθηκε το 1968 στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου 
Θεσσαλονίκης. 
Εχει εργαστεί στη Διαφήμιση, στην Εκπαίδευση
 και ως Υπευθ. Δημοσίων Σχέσεων σε μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις. 
Aρθρογραφεί στην εφημερίδα Έθνος.
Εμφανίστηκε στα γράμματα με το έργο: Ο Θεός κατοικεί σε ουρανοξύστη
Παρατηρητής, 1999 (ποίηση). Ακολούθησαν: Η Αρχιτεκτονική των σιωπηλών ημερών Ελληνικά Γράμματα, 2003, (ποίηση) Ο ήλιος στο πάτωμα Φερενίκη, 2009 (μυθιστόρημα), Ρίξε μαύρη
πέτρα (Θεατρικό έργο) 2015, Ο άνθρωπος που μιλούσε με τα αγάλματα, Γαβριηλίδης, 2017 (ποίηση). 
Συμμετέχει σε πολλά συλλογικά έργα, ενώ έχει αποσπάσει Βραβεία και Επαίνους για
 τον ποιητικό της λόγο. 
Mιλάει Γερμανικά και Αγγλικά. 
Τακτικό Μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. 
Μέλος της Λέσχης Τέχνης και Πολιτισμού της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος. 
Επί σειρά ετών υπηρέτησε ως Γεν. Γραμματέας της Εταιρίας Δημοσίων Σχέσεων Βορείου Ελλάδος.
Είναι παντρεμένη με τον Πυρηνικό γιατρό Δημήτρη Γρηγοράκη και ζει στη θεσσαλονίκη.