Νικηφόρος Βρεττάκος, Υπάρχουν κι αυτοί που με είδαν τη νύχτα

Υπάρχουν κι αυτοί που με είδαν τη νύχτα

γυρίζοντας μ’ ένα θαμπό φαναράκι
να φωτίζω ένα-ένα τα δέντρα
του κήπου μου (φύσαγε, έβρεχε,
ήταν σκοτάδι) να ιδώ αν φοβούνται ή αν κρυώνουν, όπως έκανα κάποτε
στα παιδιά μου. Υπάρχουν κι αυτοί
που με ακούσαν να φεύγω μετά
μουρμουρίζοντας:
«Δόξα σοι είμαστε
όλοι καλά».

Νικηφόρος Βρεττάκος