Ο γνωστός Βασίλης Έξαρχος Γεωπόνος Α.Π.Θ., με Intergrade Master, Μεταπτυχιακό στην «Αειφορική» Γεωργία και
Υποψήφιος Διδάκτωρ Εδαφολογίας, αυτή την φορά μας ενημερώνει για το θρεπτικό μακροστοιχείο που το ακτινίδιο χρειάζεται σε μεγαλύτερη ποσότητα από όλα τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία και το οποίο ακούει στο όνομα μονοσθενές κατιόν του Καλίου με χημικό τύπο: K+. Το Κάλιο μέσα στα κύτταρα του ακτινίδιου ενεργοποιεί περισσότερα από 80 ένζυμα, τα οποία ένζυμα είναι υπεύθυνα για τις βασικές διεργασίες όπως: Φωτοσύνθεση, Διαπνοή, αποικοδόμηση σακχάρων , σύνθεση αμύλου κ.α. Το Κάλιο έχει σχέση με την υγεία του φυτού του ακτινίδιου την προσαρμογή του φυτού σε όλα τα προβλήματα και κατά συνέπεια την ποιότητα των καρπών του. Η περιεκτικότητα σε Κάλιο (επί ξηρού βάρους) των υγειών φύλλων του ακτινίδιου κυμαίνεται σε 1-4% και αυτό φαίνεται με την γνωστή ανάλυση που ονομάζεται Φυλλοδιαγνωστική. Το Κάλιο εκτός των προαναφερθέντων έχει άμεση σχέση με την υγεία των φυτών και την ποιότητα των καρπών του ακτινιδίου, όπως προαναφέρθηκε και πιο συγκεκριμένα είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό της λιγνίνης και κυτταρίνης, απαραίτητων δομικών στοιχείων για «ισχυρά» κυτταρικά τοιχώματα των κυττάρων του ακτινίδιου και αυτό ερμηνεύεται σαν μια πολύ καλή άμυνα του φυτού στις προσβολές από έντομα, μύκητες, Βακτήρια, ιούς, αλλά καθώς επίσης και στρες που οφείλεται σε συνθήκες έλλειψης νερού, έντονης ακτινοβολίας, παγετού, τοξικότητας κ.α. Η συμπτωματολογία έλλειψης Καλίου στα ακτινίδια θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι «περιφερειακές» ξηράνσεις των παλιών(της βάσης του κλαδιού)φύλλων της ακτινιδιάς, (ενώ τα πάνω νέα φύλλα είναι φυσιολογικά), διότι το Κάλιο είναι ένα πολύ ευκίνητο στοιχείο. Τα ίδια συμπτώματα με την έλλειψη Καλίου, δηλαδή περιφερειακά «καψίματα» των φύλλων, έχει και η έλλειψη νερού καθώς επίσης και η αλατότητα στο έδαφος με την διαφορά ότι το σύμπτωμα είναι «καθολικό» δηλαδή παντού και όχι μόνο στα φύλλα της βάσης του κλαδιού που γίνεται στην περίπτωση της έλλειψης του Καλίου. Σχεδόν όλα τα εδάφη γενικά περιέχουν υψηλές ποσότητες Καλίου (έως και 2% δηλαδή 20.000 ppm), με την διαφορά όμως ότι ένα πολύ μικρό ποσοστό είναι ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ στο φυτό (συνήθως 100-300 ppm !!!!). Οι εφαρμογές Καλίου στο ακτινίδιο γίνονται σε όλη την βλαστική περίοδο με αποκορύφωμα τον Ιούλιο. Την ποσότητα που θα εφαρμόσουμε θα καθορίσει: 1) Η ηλικία των φυτών. 2) Η «Κλινική» εικόνα του κτήματος όπως για παράδειγμα «καχεκτικά» φυτά η και τα συμπτώματα που περιγράφηκε λίγο πριν. 3) Η Εδαφολογική Ανάλυση. 4) Η Φυλλοδιαγνωστική. 5) και η ποσότητα παραγωγής της προηγούμενης χρονιάς (οι καρποί δηλαδή που έχουν φύγει μέσα από το κτήμα, γιατί όλα τα άλλα όπως τα κλαδιά, και τα φύλλα, μένουν εντός του κτήματος) για τα «παραγωγικά» κτήματα. Τα λιπάσματα πού μπορούμε να εφαρμόσουμε ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΥΔΡΟΛΙΠΑΝΣΗ την περίοδο αυτή είναι: α) Νιτρικό Κάλιο υδατοδιαλυτό. β) Θειικό Κάλιο υδατοδιαλυτό γ) Χλωριούχο Κάλιο υδατοδιαλυτό. Μπορούμε να κάνουμε ένα συνδυασμό....και των τριών μορφών λιπασμάτων και να εντάξουμε σε πρόγραμμα λίπανσης έως το τέλος Ιουλίου (το αργότερο αρχές Αυγούστου). Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι το Χλωριούχο Κάλιο έχει το πλεονέκτημα εκτός του Καλίου και του παράλληλου εμπλουτισμού με Χλώριο στοιχείου, ως γνωστό απαραίτητο και αυτό για το ακτινίδιο, σύμφωνα με τις νέες μελέτες πού μας έρχονται από τη Ν. Ζηλανδία. Αυτό που πρέπει να ξέρουμε για το Χλωριούχο Κάλιο είναι ότι έχει σαν λίπασμα μεγαλύτερο δείκτη «Αλατότητας» σε σχέση με τα άλλα δύο οπότε πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί σε κτήματα τα οποία έχουν ιστορικό μετρίων ή υψηλών ποσοστών περιεκτικότητας σε άλατα στο έδαφος. Στην φωτογραφία Νο 1, βλέπετε επίσκεψη του κ. Βασίλη Έξαρχου στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του διαλογητηρίου Sketos Fruits στον Πυργετό Λάρισας, πού σημειωτέον η επιχείρηση έχει και παραγωγικά κτήματα στα οποία έχουν εφαρμόσει την γνωστή «Τύρφη» Ακτινιδίων με πολύ καλά αποτελέσματα... ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ