Καλησπέρα, σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου που ήρθατε να στηρίξετε με την παρουσία σας την πρώτη μου ποιητική συλλογή. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τους διοργανωτές των «Αικατερινείων» και τον πρόεδρο κύριο Γιάννη Νταντάμη για τη σημερινή εκδήλωση και φυσικά τον κύριο Θεοχάρη Μπικηρόπουλο, γνωστό ποιητή, θεατρικό συγγραφέα και δημοσιογράφο από την Κατερίνη που προσέγγισε το βιβλίο με το δικό του μοναδικό τρόπο. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τον μουσικοσυνθέτη κύριο Γιώργο Τσέλιο που μίλησε για τη δημιουργική μας συνεργασία και ερμήνευσε τους στίχους μου με τις κιθάρες του.
Αν και γράφω ποίηση από 6 ετών και έχω συμμετάσχει κατά καιρούς σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και ομαδικές συλλογές, πρώτη φορά ένιωσα έτοιμη να επικοινωνήσω, να μοιραστώ το έργο μου, να εκτεθώ συναισθηματικά μέσα από αυτό.
Αν και γράφω ποίηση από 6 ετών και έχω συμμετάσχει κατά καιρούς σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και ομαδικές συλλογές, πρώτη φορά ένιωσα έτοιμη να επικοινωνήσω, να μοιραστώ το έργο μου, να εκτεθώ συναισθηματικά μέσα από αυτό.
Για τη δημιουργία του cd που συνοδεύει το βιβλίο συνεργάστηκα με τον συνθέτη και πολυοργανίστα κύριο Κώστα Μαργαρίτη που πίστεψε στην ιδέα μου και με τη δική του μουσική ανάγνωση μετουσίωσε το κείμενο σε ατμόσφαιρα.
Κάθε κομμάτι είναι ένας μικρόκοσμος. Έχει διαφορετική ατμόσφαιρα, ερμηνεία, ηχητική. Κάθε ποίημα με τα σκίτσα και την ηχογραφημένη του απόδοση γίνεται τρισδιάστατο. Εδώ θα ήθελα να αναφέρω ένα από τα μηνύματα που λάβαμε, όταν αναρτήσαμε το ηχογραφημένο αρχείο από το Ποίημα Άπατρις: "Σε ένα μόνο λεπτό πόσα συναισθήματα μπορούν να χωρέσουν;"
Αυτό που ενίσχυε την προσπάθειά μας σε κάθε βήμα ήταν η αρχική επιλογή να έχουν πρόσβαση στα ποιήματα και άνθρωποι με προβλήματα όρασης. Τέλος, αναγνώστες που δήλωναν ότι δεν είχαν επαφή με την ποίηση, μπόρεσαν χάρη στην ηχογραφημένη της εκδοχή να την προσεγγίσουν. Άλλοι μάλιστα μας έγραψαν ότι ενέταξαν την ακρόαση του cd στην καθημερινότητά τους.
Σήμερα έχουμε κοντά μας τον εξαιρετικό μουσικό κύριο Γιώργο Τσέλιο που θα ζωντανέψει την απαγγελία των ποιημάτων με τις συνθέσεις και τη δεξιοτεχνική του ερμηνεία. Οι κιθάρες δεν συνοδεύουν απλά τη φωνή, αλλά συνομιλούν μαζί της τονίζοντας νοήματα, συναισθήματα και δυναμικές.
Κάποιοι ίσως αναρωτιούνται, και εύλογα οφείλω να ομολογήσω, γιατί διάλεξα να προχωρήσω σε αυτοέκδοση. Η αυτοέκδοση ήταν μια απόλυτα συνειδητή επιλογή. Μου είχε δοθεί η δυνατότητα να υπογράψω συμβόλαια με αξιόλογους εκδοτικούς οίκους που εκτιμώ και θαυμάζω. Ήθελα όμως να έχω τον έλεγχο της ποιότητας και της αισθητικής επιμέλειας σε κάθε στάδιο δημιουργίας, γιατί είχα να αντιμετωπίσω την ιδιαίτερη πρόκληση του συνδυασμού 4ων τεχνών και 2 παραγωγών : από τη μία συγγραφή, εικονογράφηση, θεατρική απαγγελία, μουσική και από την άλλη έκδοση βιβλίου και παραγωγή cd.
Σαν να μάθαινα μια νέα γλώσσα έπρεπε να μελετήσω πολλές και διαφορετικές παραμέτρους για να έχει νόημα η εκάστοτε απόφαση και διαδικασία. Χρειάστηκε να μιλήσω με τυπογράφους, δικηγόρους, λογιστές. Πράγματα που φαίνονται λεπτομέρειες ή θεωρούνται δεδομένα, όπως το σχήμα του βιβλίου, το βάρος του χαρτιού ή η βιβλιοδεσία είναι στην πραγματικότητα κομμάτια ενός παζλ που αποτυπώνει ένα συγκεκριμένο δημιουργικό όραμα. Για να είμαι σίγουρη, αντιμετώπισα το βιβλίο μου σαν αναγνώστης του. Κατήργησα τον ύπνο, αλλά η σκέψη ότι το αποτέλεσμα θα με εξέφραζε λειτούργησε ως κινητήριος δύναμη. Εξάλλου θα μπορούσα να πω ποιητικά ότι ένα όνειρο ζωής κοστολογείται μόνο από την ηδονή της ολοκλήρωσής του.
Σε αυτό το ταξίδι γνώρισα υπέροχους ανθρώπους : ποιητές, εκδότες, γραφίστες και πολλούς άλλους που μοιράστηκαν με ειλικρινές ενδιαφέρον και γενναιοδωρία την εμπειρία τους και μου πρόσφεραν τις πολύτιμες συμβουλές τους.
Πολλές φορές βρέθηκα σε αδιέξοδο, ένιωσα εξαντλημένη, μπερδεμένη και ανασφαλής. Αυτό που με τροφοδοτούσε και συνέχιζα ήταν η πίστη κάποιων ανθρώπων στο έργο μας. Έχοντας στηρίξει παλιότερες δημιουργίες μας και ανυπομονώντας να έρθουν σε επαφή με νέες στάθηκαν ακούραστοι συνοδοιπόροι των ονείρων μας.
Σχετικά με την εικονογράφηση, το κάρβουνο που επέλεξα είναι το αγαπημένο μου υλικό. Εκπέμπει μια δραματικότητα, καθώς τονίζει αμείλικτα. Παράλληλα λατρεύω να σβήνω με τα δάχτυλα βάζοντας φθαρμένα αποσιωπητικά. Σαν μια άλλη γραφή, όπου τα σύμβολα του κειμένου μεταμορφώνονται σε αφηγητές μιας σπονδυλωτής ιστορίας.
Όταν σχεδίαζα γέμιζε όλο το δωμάτιο σκίτσα, δεν είχα που να τα ακουμπήσω, είχαν γίνει το κάστρο μου. Δεν θα ξεχάσω τις στιγμές που τα παιδιά μου ξυπνούσαν, ερχόντουσαν να δουν τι κάνω και νυσταγμένα περιέγραφαν τις νέες κάθε φορά εικόνες βιώνοντας μεγάλη ικανοποίηση που κατόρθωναν να τις ερμηνεύσουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο.
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δύο φιλολόγους, κυρία Κούλα Αδαλόγλου και κύριο Αριστοτέλη Παπαγεωργίου που κατέθεσαν στον πρόλογο και το οπισθόφυλλο τις κριτικές τους προσεγγίσεις με ιδιαίτερη ευαισθησία και εύστοχες τοποθετήσεις. Ένιωσα διάφανη μέσα από τα κείμενά τους και συγκινήθηκα βαθύτατα που μπόρεσε το έργο μας να αγγίξει δύο ανθρώπους που θαυμάζω.
Κάποιοι με ρώτησαν τι είναι αυτό το «παράλληλο σύμπαν»...
Είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να βιώσουμε τον πραγματικό μας εαυτό πέρα από κοινωνικές ή άλλες συμβάσεις, είναι κομμάτι της επιβίωσής μας και ορίζει τη θέση μας στον κόσμο. Εμπεριέχει το στοιχείο της υπέρβασης και την συναισθηματικής έκθεσης, του καθημερινού αγώνα ενάντια στη φθορά της μοναξιάς και της αλλοτρίωσης.
Ελπίζω να βρείτε μέσα στους στίχους και στις νότες μας το δικό σας «παράλληλο σύμπαν».
