40 μέρες τα σχολεία κλειστά ,τηλέφωνα δεν τάραζαν την γαλήνη .
Η ζωή γύρω από την σόμπα ,οι ιστορίες ,οι συζητήσεις οι ακροάσεις στο ράδιο ήταν η έξοδος TELEFUNGEN με λυχνία μεσαία ,μακρά βραχέα ….κοντινές ειδήσεις ,μεσαίων αποστάσεων νέα ,μακρυνες υποθέσεις ….ως και ονειρα ……
Το θέατρο της Δευτέρας της Τετάρτης της εβδομάδας ,ο ιστός της αράχνης της αντικομμουνιστικής επαγρύπνησης ,μετά η φωνή της αλήθειας ,στις δέκα Μόσχα στα μεσαία .
Στο ντουβάρι του Παπαζαχαρία κάτω από την δαμασκηνιά τα πρωινά βάζαμε μπάτες ,νόστιμα τα πουλάκια με ρύζι …μια βόλτα στον θείο ,διπλανή πόρτα…ίδιο προγραμμα ,ειδήσεις γύρω από το καιρό ,δελτίο τιμών ,στα μακρά πιάναμε και ασυρμάτους καραβιών ….ακούστηκε ότι στο παζάρι νωρίς βράδυ ,στου Καλαμπαλίκη περασαν λύκοι ……Το σιωπητήριο του χιονιού ,το εγερτήριο του χιονιού …οι καμπάνες δεν ακούγονταν πάντα …
Μια μέρα στις ένδεκα πριν ξεκινήσει ο Λαμπίρης με την Βάνα ,ακούγεται ένας θόρυβος ρογκά(χιονοστιβάδα)έξω από το σπίτι ,υπόκωφος βαρύς ήχος γενικευμένος ,βγαίνουμε στο παραθύρι ένας άνθρωπος τεράστιος και φαρδύς με τις κάπες σκεπασμένος και με το όπλο κατέβηκε και στάθηκε μπροστά στο σπίτι .Νομίσαμε ότι ήταν η τρανή αρκούδα που γυρόφερνε το χωριό .
Ένας πρόσθετος όγκος χιονιού στην εξώπορτα …φόβια κατάσταση ……..Σιγή …
-Μπράτιμε…..Μπράτιμε Τάσσιο;
Φραξιώ ,δεν ακουτι;
Ε βρε Γιωρη ισι είσαι Μπρατιμε;
-τήρα σε έφερα λίγο ζλαπι να φτιάξει η Φραξιώ στο Στεργιουλι .
-ελα Γιώργου ένα ρακί έχω και χταπόδι ….
Μπα φεύγω ,πως ναρθω έτσι ,και ξέρεις που πρέπει να πάω ;
-Που βρε Γιώργο ;
Ψηλά ,απάν……ας μην γίνουν συζητήσεις για το σφαχτό …
Ήταν ο μπρατιμος του πατέρα ,ο Γιώργος ο Κάκκαλος ,γιος του Χρήστου που πρωτοπατησε τον Μυτικα , ο λαουτιέρης και κτηνοτρόφος στον Όλυμπο .Αδερφός του Γιάννη διάσημου λαουτιέρη επισης που ήταν στην κομπανία με τον Μανώλη Παπαγεωργιου στο ραδιοφωνικό σταθμό Μακεδονίας …
Έφυγε πήγε απαν και κανένας δεν έμαθε ποσο χιόνι σήκωσαν αυτές οι πλάτες .(Μιχάλης Γκανάς)
Στη σόμπα η συζήτηση …ο καημένος πάντα μας σκέφτεται …είναι αμίλητος ο Γιώργος σαν να κρατά μαχαίρι στο στόμα ..αλλά Άγιος φίλος και άκακος …..Ήταν με τον μπαρμπατασιο από κεινους τους μουσικούς που όταν τελείωναν τα χρήματα των γλεντζέδων δεν φεύγαν παίζαν τζάμπα ως το πρωί ,έτσι τον αγαπούσε ο δικός μου πολύ
Εγερτήριο χιονιού ,έφυγε για ψηλά ..στην αγάπη και εκτίμηση μας,
η αγάπη του απλώθηκε έγινε χιόνι της αθωότητας της χαράς ,μα ήταν η δωρεά και η αγάπη ,μόνο η αγάπη δίνει στην πέτρα αναπνοή κάνει το θάμα …Σα μεγάλωσα πέντε εξη χρόνια ,άοπλος με μικρή κάπα περπατούσα μόνος ώρες στο χιόνι ,ήθελα να μοιάσω τον θείο Γιώργο …….Και σε όλη μου την ζωή με θητεία στην εικογραφια του χιονιού δεν χόρτασα διαδρομή καμία ….του χιονιού
Και ηρθαν μετά οι ποιητές της ενδοχώρας ,Μπράβος ,Γκουρογιαννης ,Γκανάς ,Κεφάλας και όλοι της Ηπειρώτικης ποιητικής πολυφωνίας και με γέμισαν καυμο για την σιωπή τη χαρα και την αγάπη .
Το χιόνι ρώτησε την νύχτα πόσους θα πάρει αποψε;
Και μέσα η σόμπα έκλαιγε …..(Ηλίας Κεφάλας)
Δυστυχώς η σόμπα του κόσμου κλαίει γοερά και αδιάκοπα με αυτά που ανεχόμαστε να γίνονται και ως συνένοχοι ψάχνουμε τερτίπια για της βρώμικες επίχρυσες μάσκες …
Πάψτε όλοι ,σταματήστε τους πολέμους ,την βουλιμική πλεονεξία του κέρδους και της άχρηστης κατανάλωσης ..
Ησυχάσετε όλοι ,τσιμουδιά ,φτάνουν τα ψέματα παντού ,όλες τις ώρες ,σιγαστε
Σιωπητήριο χιονιού ακουστε την καρδιά σας
Μην κουνηθεί κανείς ,κανένας δεν ξεφεύγει ….τα περάσματα τά πιάσαν οι σκοτωμένοι (Χρήστος Μπράβος)
Τσιμουδιά……κανείς δεν θα μιλησει,
αν είναι κάποιος να μιλησει να πει εκεινος για την Αγάπη (Μ Γκανάς)…ν ακουστούν τα παιδιά να παίζουν και να γελούν ,
Να βγει και αργότερα ο Ήλιος
ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
