σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια.
Ωραία παιδιά, δικά μας,
με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων,
αψήφιστοι, όρθιοι στα Προπύλαια,
στον πέτρινο αέρα,
έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι -
πώς μεγαλώνει το μπόι, το βήμα
και η παλάμη του ανθρώπου;
****
Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέραΜε τόσα φλάμπουρα λάμπει ο ουρανός
Και τούτοι μες στα σίδερα, και κείνοι μες στο χώμα
Σώπα, όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες.
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Κάτω απ' το χώμα,
μες στα σταυρωμένα χέρια τους
κρατάνε της καμπάνας το σκοινί
προσμένουνε την ώρα,
προσμένουν να σημάνουν την Ανάσταση.
Τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.
Σώπα, όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες.
Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.
Γιάννης Ρίτσος
...................................
Το ζωγραφικό έργο
είναι του Κώστα Μαλάμου.
...................................
Το ζωγραφικό έργο
είναι του Κώστα Μαλάμου.