Βροχή δωματίου - Αργύρης Χιόνης

«Η βροχή κρύωνε έξω, στο δρόμο.

Χτυπούσε το τζάμι και φώναζε,
κρυώνω.
Ήτανε, πράγματι, χειμώνας.

 Το τζάμι τη λυπήθηκε,
της άνοιξε, την έβαλε μες στο δωμάτιο.
Ο άνθρωπος έγινε έξω φρενών. 

Είσαι τρελό, του φώναξε, που ξανακούστηκε να μπαίνει η βροχή μες στο δωμάτιο; 

Είσαι τρελό.
Μα είναι βροχή δωματίου, είπε ήρεμα το τζάμι, δεν ακούς τί ωραία που ηχεί πάνω στο πάτωμα, πάνω στο τραπέζι, πάνω στο μέτωπό σου;
Είναι βροχή δωματίου...» 

- Βροχή δωματίου - Αργύρης Χιόνης