Κι όμως το μήνυμα των Χριστουγέννων δεν είναι όλα αυτά τα κοσμικά. Πηγαίνει βαθύτερα. Είναι επίκαιρο, επαναστατικό και δίνει απάντηση στα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας. Κοιτά με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη στο παρελθόν, δίνει θάρρος για το παρόν και ελπίδα για το μέλλον. Το ερώτημα που εγείρεται είναι: οι άνθρωποι, ακόμη κι αυτοί που πηγαίνουν στις όποιες χριστιανικές εκκλησίες, γνωρίζουν το πραγματικό νόημα της γέννησης του Χριστού; Γιατί ήρθε ο Χριστός;
Αντί για άλλα σχόλια θα παραθέσουμε ένα άρθρο μας με τίτλο Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ Ή ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ; Στο κείμενό αυτό δείχνουμε ότι ο Χριστός είναι στο περιθώριο και στη «χριστιανική» μας Ελλάδα και σε όλες τις «χριστιανικές» χώρες της Ευρώπης.
Παρακάτω παραθέτουμε το άρθρο.
Σε θρησκευτικό περιοδικό της Κέρκυρας πριν καιρό δημοσιεύτηκε ένα ποίημα αφιερωμένο στον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια. Πριν από το ποίημα παρατίθεται μια παράγραφος από γραπτό του, που είναι ιδιαίτερα σημαντικό και πρέπει να προσεχτεί από τους εκάστοτε κυβερνήτες και όλους που ασκούν διοίκηση σε οποιοδήποτε δημόσιο αλλά και ιδιωτικό τομέα:
« Με φρόνιμον Διοίκησιν, με ομόνοιαν, πειθαρχίαν, Δικαιοσύνην και με τα άλλα προτερήματα του Χριστιανού, του ΄Ελληνος και του καλού πολίτου θέλετε γίνει περίβλεπτοι και ονομαστοί σεις όλον τον κόσμον». Κι επειδή τις αρχές αυτές εφάρμοσε στη ζωή του, νωρίς τον δολοφόνησαν. Βέβαια, μετά τον θάνατο του καθώς και άλλων επιφανών συμπατριωτών μας, τους στήνουν αγάλματα και δίνουν τα ονόματα τους σε κεντρικούς δρόμους!
Τέτοια λόγια δεν ξαναειπώθηκαν από στόμα πολιτικού και αν λέγονταν σήμερα δεν θα τον έπαιρναν στα σοβαρά. Απ’ όλους τους τομείς της σημερινής κοινωνίας εξοστρακίστηκε ο Χριστός και η χριστιανική πίστη. Πριν μερικά χρόνια 75 έλληνες βουλευτές με έγγραφό τους ζήτησαν από τον πρόεδρο της Βουλής να αναρτήσει την εικόνα του Χριστού στην αίθουσα των συνεδριάσεων, όπως ήταν παλαιότερα. Τότε ο πρύτανης σε εκκλησιαστικά θέματα δημοσιογράφος-θεολόγος αείμνηστος Σπύρος Αλεξίου σε σχόλιο του με υπερηφάνεια έγραφε ότι σε άλλα κράτη της Ευρώπης δεν έχουν τον Χριστό στις αίθουσες των κοινοβουλίων κι αυτό γιατί δεν υπάρχει «τέτοια Χριστιανική ομοιογένεια και πουθενά αλλού το πλήρωμα του κράτους δεν αποτελείται από 97% από Ορθοδόξους Χριστιανούς κι ούτε στα Συντάγματα τους, αναφέρεται ποια είναι η επικρατούσα θρησκεία του λαού κλπ, κλπ.…». Με βάση αυτήν τη στατιστική και το σκεπτικό φαίνεται ότι οι 75 βουλευτές έχουν ευαισθησία στα ζητήματα της θρησκείας. Αυτό τι σημαίνει, ότι δηλ. οι άλλοι 255 είναι αδιάφοροι ακόμη και για τους τύπους της θρησκείας; Το ερώτημα είναι: η συμπεριφορά των βουλευτών την περίοδο που ήταν αναρτημένη η εικόνα του Χριστού ήταν πιο χριστιανοπρεπής απ’ ότι μετά ; Και ποιοι από τους 300 πήραν την απόφαση να κατέβει η εικόνα του Χριστού; Απ’ αυτά που βλέπουμε συμπεραίνουμε ότι όχι μόνο μια εικόνα αλλά ακόμη και 300 ν’ αναρτηθούν στο Κοινοβούλιο η κατάσταση δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, αν πρώτα δεν αλλάξει η καρδιά τους. Και στα δολάρια των ΗΠΑ αναγράφεται: « Στο Θεό εμπιστευόμαστε». Πόσοι όμως στην πράξη εμπιστεύονται στον Θεό και πόσοι στα χρήματά τους; Ο Χριστός δυστυχώς έχει εξοριστεί απ’ όλα τα κοινοβούλία των λεγόμενων χριστιανικών χωρών, έξω από τις κυβερνήσεις, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, και τολμούμε να πούμε με πολλή λύπη βρίσκεται έξω και από πολλές εκκλησίες που το όνομα έχουν ότι ζουν αλλά είναι νεκρές (Αποκάλ. 3:1). Οι 75 βουλευτές διαμαρτύρονται που η εικόνα του Χριστού αποκαθηλώθηκε από το Κοινοβούλιο. Ποιος όμως θα μπορούσε να αποκαθηλώσει τον Χριστό από τις καρδιές των πιστών; Μακάρι ο Χριστός να ήταν τουλάχιστον στην καρδιά και στην καθημερινή ζωή των 75 βουλευτών – δεν είναι και λίγοι – αν αυτοί κρατούσαν σθεναρή στάση σε θέματα χριστιανικής πίστης και ηθικής. Πόσοι απ’ αυτούς μελετούν τακτικά την Αγία Γραφή, πόσοι προσεύχονται, πόσοι εκκλησιάζονται τακτικά και πόσοι ζούνε σύμφωνα με τις εντολές του Θεού; Αντί γι αυτό, πολλές φορές αγωνίζονται και μάχονται για μερικούς τύπους και δεν ενδιαφέρονται για την ουσία. Ψηφίζουν αντιχριστιανικούς. Τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, το τσιγάρο, τα διαζύγια, η μαγεία … έχουν πάρει επιδημικές διαστάσεις και οι άρχοντες μας ασχολούνται περί όνου σκιάς! Ως χριστιανοί οφείλουμε να προσευχόμαστε για τους κυβερνήτες, όποιοι κι αν είναι αυτοί, γιατί μας το παραγγέλλει ο Λόγος του Θεού. Οι βουλευτές και ο λαός μας ας μην περιορίζουν την πίστη τους μόνο σε μερικές τελετουργίες και τύπους, ενώ η καρδιά τους είναι αποξενωμένη από τον Θεό.
Ευχή μας είναι ο Ιησούς Χριστός να μπει όχι μόνο στο Κοινοβούλιο αλλά και σε κάθε σφαίρα της ζωής όλων μας. Για να γίνει αυτό, άρχοντες και λαός πρέπει να στραφούν στον Θεό και με μετάνοια να ζητήσουν από τον Θεό να τους αλλάξει τη ζωή.