Από τον Απρίλη, σήμερα θυμηθήκατε την καθημαγμένη Δασική Υπηρεσία, να προσφέρει τα φώτα της, το προσωπικό της που γνωρίζει τον απέραντο δασικό όγκο, για την επιτήρηση. Μια επιτήρηση, που ούτως ή άλλως κάνει όλον τον χρόνο η Δασική Υπηρεσία, με τα παλιά της οχήματα τα οποία συντηρεί με τα πενιχρά της έσοδα. Με τη φιλοτιμία κάποιων που βάζανε το χέρι στην τσέπη γιατί οι βενζίνες δεν φτάνουν και πήγαιναν ακόμα και με δικό τους αυτοκίνητο και περιπολούσαν. Να είμαστε καθημερινά εκ περιτροπής, εκτός ωραρίου, επιφυλακή και ακόμη περισσότεροι τις δύσκολες καυτές μέρες. Με κάποιους άλλους να είναι χθες από το πρωί έως αργά το απόγευμα, στον Όλυμπο να προσπαθούν να πείσουν ευγενικά τους πολίτες να φύγουν, σε εφαρμογή της χθεσινής Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, ευθύνη, όμως, την οποία η Πράξη ανέθετε στην ΕΛΑΣ. Τώρα θυμηθήκατε και καλέσατε τη Δασική Υπηρεσία σε σύσκεψη χθες στις 2 το μεσημέρι στην Περιφέρεια.
Τώρα θυμηθήκατε τον Όλυμπο και αγωνιάτε μη συμβεί κάτι που θα κηλιδώσει το πολιτικό βιογραφικό σας. Αλλά το Προεδρικό Διάταγμα που θα τον θωράκιζε, ακόμα μένει στα συρτάρια του ΥΠΕΝ και δεν λέτε τίποτα. Ο Θεός να φυλάει, γιατί αν γίνει καμιά στραβή, εμείς θα είμαστε εκεί, χωρίς φωτογράφους, χωρίς κάμερες. Με αυταπάρνηση, όπως ο αείμνηστος συνάδελφος Δουκάκης που χάθηκε προδομένος από την καρδιά του στο μέτωπο της φωτιάς πριν χρόνια στον Όλυμπο. Εκεί, όπως είμαστε πάντα, με την πίκρα της απαξίας από την Πολιτεία.
Να φυλάει ο Θεός, να μην δούμε πυρκαγιά στον Όλυμπο, όπως, εκείνη του 1998, που έκαιγε για 20 μέρες κι όλων οι ελπίδες είχαν ακουμπήσει σε μια βροχή ή καλύτερα καταιγίδα.
*** ΑΝΑΡΤΗΣΗ της Σημέλας Ελευθεριάδου στο facebook