Πραγματικά παίρνοντας αυτή τη φράση ως αφορμή σκεφτήκαμε πόσες φορές ένας άνθρωπος πεθαίνει πριν τελικά πεθάνει;
Πόσες φορές ο φόβος σκότωσε τη ζωή και τα όνειρα του;
Τι ζωή ζει ο άνθρωπος, με κλεμμένα ή σκοτωμένα τα όνειρα του;
Πόσες φορές ο φόβος του έκλεψε τη ζωή, τη χαρά, την ευτυχία;
Πόσοι άνθρωποι επιβιώνουν χωρίς να ζουν;
Πίσω από όλα αυτά και πολλά άλλα, αυτός.
Ο μεγαλύτερος και πιο ύπουλος εχθρός του ανθρώπου. Ο φόβος.
Λες και μας περιμένει στη γη, πριν έρθουμε.
Ακόμη δεν έχουμε γεννηθεί και ο φόβος παραμονεύει…
Σε ένα κόσμο, που ακόμη και εάν γελάσει πολύ κάποια στιγμή, φροντίζει να το διορθώσει λέγοντας, «σε καλό να μου βγει…».
Φόβος, φόβος φόβος… άλλες φορές φανερός, άλλες αφανής αλλά πάντα στη σκηνή, πρωταγωνιστής ή κομπάρσος στο έργο της ζωής του καθενός. Το ξέρουν αυτό καλά, αυτοί που κρατούν τα ηνία της ανθρωπότητας. Ξέρουν ότι οι άνθρωποι «πρέπει να φοβούνται». Ξέρουν ότι στα χέρια τους ο φόβος είναι «ένα εργαλείο διαχείρισης της ανθρώπινης συνείδησης».
Σήμερα περισσότερο από ποτέ ίσως, ο φόβος έχει πάρει τόσα διαφορετικά προσωπεία και μερικά είναι τόσο αθώα που πραγματικά είναι δύσκολο να τα αντιληφθεί κάποιος. Η αθώα όψη του φόβου, γίνεται η πιο πονηρή αόρατη φυλακή του ανθρώπου. Αυτή, εάν θέλετε, είναι και η πιο ύπουλη και πονηρή μορφή του. Βέβαια πάντα «για το καλό μας», για την πατρίδα, για να μη πτωχεύσουμε, για τα παιδιά, για την ανθρωπότητα…
Ο Γκάντι είχε πει «νομίζουμε ότι ο εχθρός μας είναι το μίσος, ο φόβος είναι ο εχθρός μας». Ο φόβος παράγει τόσες αρνητικές σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορές, που όμοιο του δεν βρίσκεις.
«Γι’ αυτό ίσως ο φόβος να είναι το μόνο που θρέφει την ύπαρξη του Κακού στον κόσμο, ίσως ο ίδιος να είναι το μόνο Κακό που υπάρχει και μάχεται το Καλό».
Κι όμως άνθρωπε είσαι ακόμη ζωντανός! Τι δύναμη και αντοχή έχεις και δεν το θυμάσαι! Φαντάστηκες ποτέ, να έχεις έρθει σε ένα πεδίο που ο φόβος είχε προσγειωθεί χρόνια πριν καν έρθεις και ΕΣΥ να επέλεξες να είσαι εδώ για τον διώξεις; Ναι άνθρωπε, είσαι πολύ μεγάλος! Είσαι σίγουρα πολύ μεγαλύτερος από το φόβο, αλλιώς θα είχε τελειώσει το «παιχνίδι», από καιρό.
Σε θαυμάζω που αντέχεις! Σε κοιτώ να μάχεσαι ακόμη κι όταν όλα φαίνονται χαμένα και αυτή είναι η στόφα του αληθινού ανθρώπου! Εσύ που επιλέγεις να μην οδηγεί τη ζωή σου ο φόβος, εσύ είσαι αυτός που θα γράψει την ιστορία από εδώ και μπρος! Από σήμερα ο φόβος σου σε φοβάται! Ειδικά όταν μετά από τόσα τον κοιτάς και χαμογελάς… τι μεγαλείο είναι αυτό! Πήγαινε στο καθρέπτη και κοίτα το νικητή! Ναι εσύ είσαι! ΕΣΥ! ΕΣΥ!
Κι αν κάποια φωνή σου ψιθυρίζει άλλα, πες της ότι το να είσαι νικητής είναι επιλογή! Πες της ότι, «είμαστε καταδικασμένοι να νικήσουμε»! Εάν βούρκωσες ή έκλαψες είναι γιατί είσαι δυνατός! Είναι γιατί θυμήθηκες! Εάν φωνάζεις μέσα σου ΝΑΙ και χτυπάς το στήθος σου είναι γιατί είσαι μεγάλος μαχητής και ξέρεις ότι η ώρα για τη ανθρωπότητα Ζυγώνει!
Για εσένα, για αυτούς που έχεις δίπλα σου, για αυτούς όλους τους ανθρώπους που είναι σήμερα εδώ αλλά και για όσους έρθουν στο μέλλον. Για την ανθρωπότητα την ίδια, έχεις την τιμή να διώξεις το φόβο από τη γη!
Γιατί μπορείς!
Γιατί Αξίζει!
Γιατί η ώρα είναι τώρα!
Μια ζωή χωρίς φόβους, είναι πολλές ζωές σε μία και αυτό είναι που αξίζεις. Τίποτα λιγότερο! Πολλές ζωές σε μία.
Ζήσε Άφοβα!