Οι άνθρωποι, ήταν χρήστες των μηχανών, παράλληλα όμως είχαν γίνει εργαλεία των εργαλείων τους.

[...] Το πιο σημαντικό ίσως και επικίνδυνο, ήταν η ευκολία του χειρισμού της παγκόσμιας κοινότητας των νέων. Αυτό τον τρόμαζε. Ένα μήνυμα, ένα σύνθημα σε ελάχιστο χρόνο γινόταν γνωστό προκαλώντας εκατομμύρια αντιδράσεις ανά τον κόσμο. Η παγκόσμια «κυβέρνηση» κινούσε τα νήματα

χωρίς κανείς να μπορεί ούτε να την ελέγξει ούτε να προβλέψει τις διαστάσεις της. Τα αόρατα χέρια που κινούσαν τα νήματα ανά την υφήλιο επέβαλλαν την κυριαρχία τους περισσότερο εύκολα από ότι φανταζόταν. 

Αν ήταν κόντρα στη καθεστηκυία τάξη οι ανατροπές θα ήταν ανεξέλεγκτες. 

H ιστορία διδάσκει ότι κανένας δε διδάσκεται τίποτα από την ιστορία και επαναλαμβάνουμε τα ίδια, δε φεύγουμε εμπρός ακολουθώντας την πεπατημένη που μπορεί να είναι και λάθος. 

Και αυτό γιατί όσο καλά και να διδάσκεται η ιστορία αν δεν τη διαβάσει κανείς δε μπορεί να τη μάθει. 

Που θα οδηγούσε τον άνθρωπο αυτή η πορεία; 

Στη θέωση ή την καταστροφή;

 Οι άνθρωποι, ήταν χρήστες των μηχανών, παράλληλα όμως είχαν γίνει εργαλεία των εργαλείων τους. 

Η σκέψη είχε παραχωρήσει τον κόπο της, στην ταχύτητα. Όλα έτοιμα.

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα 

Ο ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗ ΓΟΡΓΟΝΑ