28.9.20

Μια ιστορία ενός δεκάχρονου αγοριού πριν 73 χρόνια.Του Θεόδωρου Τσιώτσιου για το OlymposVoice.blogspot.com

ή, μια ιστορία ενός δεκάχρονου αγοριού -to 1948- που σήμερα είναι 83 !
 
Την δεκαετία του 40 τέλη 1948 μέναμε στη Νέα Αγαθούπουλη (Μεθώνη) η κατάσταση ήταν πολυ χειρότερα απ' ότι είναι σήμερα, ήταν στο τέλος του εμφυλίου πολέμου, τα πράγματα.... ήταν πολύ μπερδεμένα δεν ήξερες απ που να φυλαχτεις, που κάτι παραμικρό θα μπορούσε να σε καταδικάσει, η να σε στιγματίσει.
Όπως τώρα με τα έκτακτα μέτρα που πάρθηκαν αποφάσεις, και καλά κάνανε την πρώτη φορά που όλα κύλισαν ωραία μέχρι τη στιγμή που άνοιξαν τα σύνορα, από εκεί και πέρα χάθηκε η μπάλα. Έτσι και τότε πάρθηκε μια απόφαση με το βασίλεμα του ηλίου όλοι μέσα στο σπίτι, 10 χρονών τότε μου λέει η μάνα μου παρε τι γκιούμα (αγγείο νερού) και να την γεμίσεις νερό για τη νύχτα, αυτό και έκανα, αλλά μόλις έφτασα στη βρύση εκεί ήταν αλλοι 4-5 φίλοι συμμαθητές μου.
Η βρύση ήταν 50 μέτρα απο το σπίτι που μέναμε κοντά στην Εκκλησία και το σχολείο, είχαν μια μπάλα απο κουρέλια και αρχίσαμε να παίζουμε, δεν καταλάβαμε πως πέρασε η ώρα, ο Ήλιος σχεδόν είχε βασιλεύσει, πηρα την γκιούμα και πήγα στη βρύση εκεί στα 5 μέτρα, εκείνη την ώρα άκουσα να έρχεται ένα αυτοκίνητο από το δρόμο που είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός φοβήθηκα πολύ άρχισα να τρέμω, σε λίγο φτάνει και σταματάει στο δρόμο, ο αστυνόμος Πιάς, έτσι τον φωναζαν, με άλλους 4-5 χωροφύλακες που η έδρα τους τοτε ήταν στο παλιό λευτεροχώρη, κατεβαίνει με ένα βούρδουλα φωνάζοντας "τσογλάνια είστε ακόμα έξω;" Προσπάθησα να ξεφύγω αλλά το βάρος που είχα δεν με βοήθησε και έτσι άρπαξα ΔΥΟ βουρδουλιές που μείναν σημάδι για πολλά χρόνια.
Τα γράφω όλα αυτά γιατί όλα μου τα χρόνια προσπάθησα να είμαι νομοταγής και Δημοκράτης, και να κυκλοφορώ πάντα σεβόμενος τους νόμους και τους συμπολίτες μου.
Γιατί λοιπόν θέλετε σήμερα να με κλείσετε μέσα; Να μην μπορώ να πάω στο γιατρό μου, στον αδελφό μου, στα παιδιά μου, φορόντας τη μάσκα και κρατωντας απόσταση φυσικά.
Αυτή είναι η δημοκρατία που πίστευα και πιστεύω; 
Αυτή τη δημοκρατία ψήφιζα και ψηφίζω; 
 Γι αυτή τη δημοκρατία αγωνιζόμουν και αγωνιστήκαμε όλες αυτές τις δεκαετίες;

Κάνετε κάποιο μεγάλο λάθος αγαπητοί μου με την Τρίτη ηλικία, απο την αρχή των Μνημονίων μέχρι και σήμερα συνεχιζόταν το ίδιο λάθος.

Γιατί τόσο μίσος στους απόμαχους της δουλειάς; Σ' αυτους που ξαναχτίσαμε τούτη την κατεστραμμένη ΧΩΡΑ, και από ψαροκώσταινα την κάναμε πριγκίπισσα, που τώρα θέλουν όλοι να παρουν κάτι απ αυτήν.

Πάρτε λοιπόν και εσείς ένα βούρδουλα και βαράτε, είναι αυτό που λένε, μια στα νιάτα και μια στα γεράματα. Με αρρώστησε μόνο αυτό που άκουσα από την τηλεόραση, ήμουν μία χαρά μόλις όμως άκουσα πως θα απαγορεύεται να κυκλοφορώ επειδή είμαι άνω των 65, πάγωσα .
Δεν στεναχωριέμαι για μένα αλλά γιαυτό που αφήνουμε πίσω μας στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

"Τσιώτσιος Θεόδωρος "

Μέλος Δ.Σ 
ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ.