χάος. Έλαμπαν τα βουνά και ήταν σαν να είχαν δημιουργηθεί για πρώτη φορά. Χάθηκα στη μαγεία της νύχτα με γνωρίζοντας τι να φωτογραφίσω. Χάθηκα… Δεν ήξερα που να κοιτάξω. Είπα μέσα μου να μην κοιμηθώ καθόλου εκείνη τη νύχτα, να καθίσω και να κοιτάω τα εγκόσμια μέχρι να σβήσουν στο φως της ανατολής.
Δεν είχε κρύο… Η θερμοκρασία ήταν κοντά στους 0 βαθμούς, δεν είχε ούτε αέρα. Το μόνο που είχε ήταν μια τέλεια θέα. Παρά το ότι έκανα κοντά στις 8 ώρες και 20 λεπτά να φτάσω στη κορυφή η όλη διαδικασία άξιζε. Είχα πει πως δεν θα κοιμηθώ μα τα μάτια μου έσβηναν από την κούραση.
Ξάπλωσα κοντά στις 3 με σκοπό να σηκωθώ στις 7 για να δω την αγαπημένη μου αλπική λάμψη.
Ξάπλωσα και κοίταγα τα εγκόσμια, τόσο πολύ λατρεύω να τα βλέπω από ψηλά. Καθώς τα κοίταγα αυτά άρχισαν να σβήνουν στα μάτια μου καθώς κοιμόμουν στην κορυφή έχοντας αγκαλιά τη νύχτα, απλή ζωή, όμορφα πράγματα.. Τι να σου πουν και τα εγκόσμια μετά… Άλλωστε η κορυφή από το Βουτσικάκι είχε ανέκαθεν αυτή την απόκοσμη θέα που όμως ελάχιστα άτομα τολμούν να απολαύσουν...
Μαθήματα φωτογραφίας: http://bit.ly/
Περιπέτειες στα βουνά: http://bit.ly/
#Save_Agrafa #Save_Greek_Mountains
ΚΕΙΜΕΝΟ και φωτογραφία από το προφίλ του https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10219302843873676&set=a.10215152549718916&type=3&theater