10.3.20

Πνευμονικό οίδημα: Αίτια και αντιμετώπιση

Ορισμός
Είναι η κατάσταση εκείνη κατά την οποία υπάρχει λίμναση του αίματος στους πνεύμονες λόγω αδυναμίας της καρδιάς να το προωθήσει στην περιφέρεια.



Παθογένεια
Είναι ένα οξύ κλινικό σύνδρομο που μπορεί να το προκαλέσουν μία σειρά από καταστάσεις όταν επιπροστεθούν σε μία ήδη πάσχουσα καρδιά. Τέτοιες καταστάσεις είναι : ισχαιμία του μυοκαρδίου, βραδυκαρδία ή ταχυαρρυθμία, υπερτασική κρίση, αιφνίδια βλάβη βαλβίδος, λήψη φαρμάκων που κατακρατούν άλατα (π.χ. κορτιζόνη) ή επηρεάζουν την λειτουργικότητα της καρδιάς (π.χ. β-αναστολείς).

Κλινική εικόνα
Το συχνότερο σύμπτωμα του πνευμονικού οιδήματος, είναι η δύσπνοια. Αυτή μπορεί να είναι απότομη ή βαθμιαία, ανάλογα με το πόσο γρήγορα εξελίσσεται το πνευμονικό οίδημα.
Άλλα συμπτώματα είναι:
-εύκολη κόπωση
-αδυναμία
-ζάλη
-υποξία, δηλαδή χαμηλή στάθμη οξυγόνου στο αίμα.



Διάγνωση
Γίνεται με την κλινική εξέταση κατά την οποία ανευρίσκονται υγροί ρόγχοι στους πνεύμονες συχνά με συνοδό βρογχόσπασμο. Βοηθητική στην διάγνωση είναι η ακτινογραφία θώρακος με χαρακτηριστικά ευρήματα, όπως και το ΗΚΓ, το οποίο βοηθά στη εύρεση της αιτίας (π.χ. εμφράγμα, ισχαιμία του μυοκαρδίου, ταχυαρρυθμία).

Αντιμετώπιση
Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση αυτής της επείγουσας κατάστασης είναι η χορήγηση οξυγόνου στον ασθενή.
Οι ασθενείς με καρδιογενές πνευμονικό οίδημα χρειάζονται θειϊκή μορφίνη, νιτρώδη και διουρητικά. δακτυλίτιδα, αντιυπερτασικά (νιφεδιπίνη) και θετικά ινότροπα.
Η μη έγκαιρη αντιμετώπιση του πνευμονικού οιδήματος μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.