Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὁ χρόνος δέν ὑπάρχει μόνος του. Δέν ἔχει δική του ὑπόσταση. Ἀρχή τοῦ χρόνου εἶναι ἡ ἀρχή τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου:
«Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν».
Χωρίς τή δημιουργική ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχει χρόνος. Ὁ ἄναρχος καί αἰώνιος Θεός δημιουργεῖ τόν πνευματικό καί ὑλικό κόσμο ἀπό ἄπειρη ἀγαθότητα καί ἀγάπη, μέ κορυφαῖο δημιούργημά Του τόν ἄνθρωπο. Μέ τήν δημιουργική Του αὐτή ἐνέργεια εἰσέρχεται στήν ἱστορία τοῦ κόσμου καί τοῦ χρόνου.
Τά πάντα ἐξελίσσονται καί κινοῦνται πρός τά ἐμπρός καί συνέχονται καί συγκροτοῦνται μέ τήν πρόνοια καί τήν πνοή τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Φανερώνονται οἱ θαυμαστές ἐνέργειές Του καί τό μεγαλεῖο τῆς δόξης Του:
«Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ,
ποίησιν δε χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλει τό στερέωμα».
Ὅλη ἡ κτίση εἶναι γεμάτη ἀπό τήν ὀμορφιά τοῦ Θεοῦ, ἀπεικόνισμα τῆς δόξης Του. Ἰδιαίτερα, ὁ ἄνθρωπος, ὁ πλασμένος «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» καί οἱ φωτεινοί ἄγγελοι.
Αὐτός ὁ ἄνθρωπος, παρασυρμένος ἀπό τόν πεσόντα Ἑωσφόρο, ὁδήγησε μέ τήν πτώση του ὅλη τή δημιουργία στή φθορά καί στόν θάνατο. Χρειάσθηκε ὁ Θεός να φανερωθεῖ στόν κόσμο μέ τήν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ Του, γιά νά ἐπαναφέρει τήν κτίση στό πρωτόκτιστο κάλλος. «Ὁ ἄναρχος ἄρχεται καί ὁ
Λόγος σαρκοῦται», γίνεται τέλειος ἄνθρωπος καί εἰσῆλθε στόν χρόνο. Γεννήθηκε σέ συγκεκριμένο χῶρο, ἐπί Καίσαρος Αὐγούστου έν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας. Ἔφθασε στή συγκεκριμένη «ὥρα Του», τήν ὥρα τοῦ Σταυροῦ. Μέ τήν σταυρική Του θυσία καί τήν Ἀνάστασή Του κατήργησε τήν ἐξουσία τοῦ Διαβόλου καί ἀνακαίνισε τήν κτίση ὁλόκληρη. Ὁ χρόνος τῆς ἐπιγείου ζωῆς Του ἔγινε πλέον ὁ χρόνος τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ χρόνος ὅλων τῶν πιστῶν καί ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας.
Ἡ πορεία μας μέσα στό χρόνο:
· Μᾶς ὁδηγεῖ σέ συνεχῆ ἀνακαίνισή μας, στήν ἐν Χριστῷ ζωή, πού μᾶς χαρίζεται μέσα στήν Ἐκκλησία.
· Μᾶς ἐνώνει μαζί Του μέ τό Βάπτισμά μας, μέ τά Ἱερά Μυστήρια, ἰδιαίτερα μέ τή Θεία Λειτουργία καί τήν Κοινωνία τοῦ Σὠματος καί τοῦ Αἵματός Του.
· Μᾶς καλεῖ μέ ἐλευθερία καί ἀγάπη, νά ἀρνηθοῦμε τή φθορά τῆς ἁμαρτίας καί τῶν παθῶν.
Ὁ χρόνος μας, δῶρο τοῦ Θεοῦ, μᾶς δόθηκε γιά νά πορευόμαστε πρός Ἐκεῖνον στόν ὁποῖον ἀνήκουμε. Εἶναι:
· Χρόνος – εὐκαιρία γιά τήν ἀνακαίνισή μας, γιά τήν πορεία μας πρός Αὐτόν.
· Χρόνος – εὐκαιρία γιά δυναμική παρουσία νέας ζωῆς.
· Χρόνος – κοινωνία ζωῆς μέ τόν Ἀρχηγό τῆς ζωῆς, ἑνότητας καί σωτηρίας μας.
Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό σέ κοινωνία καί συνειδητή σχέση μαζί Του, γεγονός πού συντελεῖ γενικότερα στή μεταμόρφωση καί ἀνακαίνιση τῆς κτίσεως. Ἀντίθετα, ἀπομακρυνόμενος ἀπό τόν Δημιουργό Του, ὁδηγεῖται στήν καταστροφή. Στήν ἐποχή μας, δυστυχῶς, πολλοί ἀρνοῦνται τήν παρουσία Του, τήν ἀγάπη Του καί πορεύονται πρός τό χάος. Νά δοξάζουμε, ὅμως, τόν Πανάγαθο Θεό, πού καί σήμερα, στούς δύσκολους καί ἀποκαλυπτικούς χρόνους, ἀναδεικνύει Ἁγίους καί Μάρτυρες, γιά νά στηριζόμαστε, νά παραδειγματιζόμαστε καί νά ἐλπίζουμε.
Χρόνια πολλά, καλά καί εὐλογημένα!
Δημιουργική καί χαρούμενη ἡ Νέα Χρονιά!
Ο
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Κ ί
τ ρ ο υ ς Γ ε ώ ρ γ ι ο ς