Οι περισσότεροι άνθρωποι ταυτίζουν τον καρκίνο –κυρίως την αύξηση
των κρουσμάτων, για να ακριβολογούμε– με τον σύγχρονο τρόπο ζωής και τις ανθυγιεινές συνήθειες. Ενώ αυτό είναι αληθές κατά μία πλευρά, οι επιστήμονες διαθέτουν πλέον πληθώρα στοιχείων που φωτίζουν περισσότερο την εμφάνιση της ασθένειας, ήδη από τους αρχαίους χρόνους.
Πριν από λίγο καιρό φιλοξενήθηκε στην Ακαδημία Αθηνών το 2ο Διεθνές Συμπόσιο Παλαιο-ογκολογίας με τίτλο «Ο καρκίνος στην Αρχαιότητα», που οργάνωσε η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ιστορίας της Ογκολογίας, με ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στη συνάντηση ακούστηκαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, για το πώς ο καρκίνος υπήρξε συνοδοιπόρος του ανθρώπου από την εμφάνισή του στη Γη, για αρχαιολογικά ευρήματα που συνδέονται με αυτόν, καθώς και για την προσπάθεια που έκαναν οι πρώτοι «θεράποντες» να τον αναγνωρίσουν ως αυτόνομη νοσολογική οντότητα.
Ο άνθρωπος που επωμίστηκε την οργάνωση του συνεδρίου ήταν ο πρόεδρος της εταιρείας, δρ Σπύρος Ρέτσας, και επίτιμοι πρόεδροι του συμποσίου ήταν οι ακαδημαϊκοί και καθηγητές Χαράλαμπος Μουτσόπουλος και Χαράλαμπος Ρούσσος.
Το πρώτο διεθνές συνέδριο Παλαιο-ογκολογίας πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο το 2018 και προσείλκυσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Στην Αθήνα, νεότερα δεδομένα ήρθαν στο φως, όπως λ.χ. οι μελέτες σε ανθρώπινα υπολείμματα από την εποχή του Χαλκού, στην Κρήτη. Πολλοί ομιλητές εστίασαν επίσης στο τι γνώριζαν οι αρχαίοι Ελληνες ως προς την ογκολογία.
Τουλάχιστον 15 ιατρικοί συγγραφείς γράφουν για τον καρκίνο σε μια περίοδο που εκτείνεται σε 12 αιώνες, από τον Ιπποκράτη τον 5ο αιώνα π.Χ., τον Γαληνό και τον Λεωνίδη (2ος αιώνας μ.Χ.) μέχρι τον Παύλο Αιγινίτη, τον 7ο αιώνα μ.Χ.
Φαίνεται, πάντως, ότι ορισμένοι τύποι καρκίνου προσέβαλλαν παλαιότερους πληθυσμούς πολύ συχνότερα από ό,τι είχε προηγουμένως γίνει αντιληπτό.
Στο συμπόσιο έγιναν αναφορές και στο Βυζάντιο, με την παρουσίαση των βασικών αρχών αλλά και της διάγνωσης εκείνης της εποχής, καθώς αντλήθηκαν στοιχεία από την ανασκόπηση ελληνικών κειμένων Βυζαντινών ιατρών.
Το συνέδριο έκλεισε με μια συγκινητική στιγμή. Στο τέλος του επιστημονικού προγράμματος, ο δρ Σπύρος Ρέτσας βράβευσε τον διακεκριμένο ομότιμο καθηγητή του ΕΚΠΑ Γεώργιο Δαΐκο, για την ουσιώδη υποστήριξή του στην εδραίωση του επιστημονικού κλάδου της Παλαιο-ογκολογίας παγκοσμίως. Του απένειμε το μετάλλιο της Εταιρείας, το οποίο φιλοτέχνησε ο διακεκριμένος Γιαννιώτης γλύπτης, καθηγητής Θεόδωρος Παπαγιάννης.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ