Ήταν το «α» και το «ω» στη ζωή της και δεν είναι η πρώτη φορά που το αναφέρει σε συνέντευξή της. Η γνωστή ηθοποιός Κάτια Δανδουλάκη μίλησε στον Νίκο Χατζηνικολάου και το «Ενώπιος Ενωπίω» και άνοιξε την καρδιά της για τη σχέση ζωής που είχε με τον δημοσιογράφο, λογοτέχνη και θεατρικό σκηνοθέτη Μάριο Πλωρίτη. Η Δανδουλάκη υπήρξε ζευγάρι με τον Πλωρίτη για 32 χρόνια - μέχρι τη μέρα που εκείνος έφυγε από τη ζωή. Είχαν 30 χρόνια διαφορά ηλικίας, ενώ εκείνος είχε παντρευτεί άλλες δύο φορές: με την Έλλη Λαμπέτη το 1950 (χώρισαν το 1953) και με τη Μαρίκα Ανεμογιάννη το 1964.
«Είμαι ευγνώμων για την προσωπική μου ζωή. Είχα έναν άνθρωπο με τον οποίο έζησα μαζί του όλες τις μορφές της αγάπης. Για εμένα ο έρωτας ήταν μια συνολική μορφή αγάπης. Με τον Μάριο ήταν πολλές αγάπες μαζί. Ήμασταν ερωτευμένοι μέχρι που έφυγε, 32 χρόνια. Είχαμε 30 χρόνια διαφορά, ήμασταν μαζί σχεδόν όλη μου τη ζωή. Παντρεμένοι ήμασταν τα 12. Ζούσαμε ουσιαστικά 32 χρόνια μαζί, τα πιο δημιουργικά της ζωής μου» είπε και συνέχισε: «Καμιά φορά με ρωτούν αν μου λείπει ένας σύντροφος... Είναι ακριβώς αυτό, είναι τόσο δύσκολο να βρεις την ομοψυχία. Ήμουν ευλογημένη πολύ. Έχω ευγνωμοσύνη στο σύμπαν, στον Θεό».
«Μετά τον Μάριο, το χάος! Ήμουν τόσο πλήρης»
Η ίδια βέβαια αναφέρθηκε και στο πόσο δύσκολα βίωσε την απώλειά του: «Δεν φανταζόμουν ότι η στενοχώρια μπορεί να έχει τόσο βάθος. Κόντεψα να χάσω τη ψυχή μου, δεν ήξερα ποια είμαι. Και δεν ήταν θέμα αυτοκτονικών τάσεων, αλλά δεν καταλάβαινα γιατί υπήρχα. Βεβαίως κατάλαβα ότι είχα ανάγκη από γιατρό και πήγα αμέσως. Δεν είμαι άνθρωπος της αρρώστιας, αλλά της ζωής. Και γλίτωσα πολύ γρήγορα, μέσα σε ένα χρόνο. Στη δουλειά πήγαινα με πάρα πολύ ζόρι. Έτρεχε ο ιδρώτας από πάνω μέχρι κάτω όταν έβλεπα τον κόσμο στο θέατρο. Ο κόσμος που με ανακούφιζε τώρα μου δημιουργεί πανικό. Είναι φοβερό πράγμα η ανισορροπία της ψυχής. Όταν είμαστε άνθρωποι που δεν έχουμε μια εγγενή κατάθλιψη, δεν μπορείς να φανταστείς πώς η λογική δεν λειτουργεί. Μετά τον Μάριο, το χάος! Ήμουν τόσο πλήρης... Είμαι ανοιχτή για τα πάντα. Απλώς είμαι και ευγνώμων γιατί είχα τα πάντα» είπε χαρακτηριστικά.
«Υπήρξε μια εγκυμοσύνη που χάθηκε»
Όσο για το κεφάλαιο της μητρότητας, η Κάτια Δανδουλάκη είπε: «Είναι κάτι που ήθελα πάρα πολύ να κάνουμε. Επιλογή των συνθηκών ήταν να μην μπορούμε να κάνουμε, επειδή ζούσαμε χώρια και υπήρχε και μία γυναίκα άρρωστη. Από την άλλη μεριά, γιατί ήθελα να κάνω παιδί; Γιατί ο Μάριος ήταν ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο με τον οποίο ήθελα να κάνω παιδί. Δεν ήθελα ποτέ ένα παιδί γενικώς, ήθελα ένα παιδί με τον Μάριο. Όταν πια ήμασταν μαζί, δεν μας τύχαινε. Πολλές φορές τυχαίνει στη γυναίκα να μένει έγκυος όταν δεν θέλει και όταν θέλει να μην μπορεί. Υπήρξε μια εγκυμοσύνη που χάθηκε. Είναι πολύ λεπτά πράγματα αυτά. Επίσης, απόλυτα πιστεύω πως είναι και θέμα τύχης. Δεν αισθάνομαι όμως ελλιπής χωρίς αυτό και είναι πολύ σημαντικό».
«Με αρρώστησε ο θάνατος του Μάριου το 2006»
Σε συνέντευξή της στον Αλέξη Μίχα και το TV Έθνος η Κάτια Δανδουλάκη είχε αναφερθεί στον θάνατο του Μάριου Πλωρίτη:
Πείτε κάτι ακραίο που κάνατε µε τον «κάτω από τη µύτη» των δηµοσιογράφων και δεν σας κατάλαβε κανείς...
Τον γάµο µας. Μέρα µεσηµέρι, στις 12.00, στην εκκλησία, απέναντι από τη Ρηγίλλης. Μετά πήγα εγώ στο γύρισµα και ο Μάριος στο «Βήµα». Το βράδυ, παντρεµένοι πια, εµφανιστήκαµε σε µια µεγάλη δεξίωση του Βαγγέλη Παπαθανασίου, και όταν το είπαµε, έγινε το θέµα της βραδιάς. Μετά τον γάµο έκανα µια σκηνή µε τον Χρήστο Πολίτη για τη «Λάµψη». Ηµασταν στο τελεφερίκ. Και του είπα «Χρήστο, σήµερα παντρεύτηκα». Πολύ φίλος µου.
Τελικά, ο χρόνος µετριάζει την απώλεια; Αναφέροµαι στον Μάριο Πλωρίτη.
Συµπεριλαµβάνω και τους γονείς µου. Οι τρύπες είναι πάντα µεγάλες και ίσως και µεγαλύτερες τώρα. Η έλλειψη του διαλόγου της ψυχής είναι ακόµη πιο µεγάλη. ∆εν βρίσκω ανάλογες αναφορές. Ο θρήνος όµως της καθηµερινότητας έχει φύγει. Υπάρχει πάντα µια απουσία και ένα κενό. Το οποίο φροντίζω µε νύχια και µε δόντια να γεµίζω µε δηµιουργία.