Ήμασταν ένοχες επειδή ήμασταν επαναστάτριες, ένοχες επειδή ήμασταν γυναίκες που κρατούσαν όπλο. Αλλά ήμασταν μικρά κορίτσια. Υποφέραμε από πείνα και είχαμε υποστήριξη μόνο από εκείνους που είχαν πολύ λιγότερα από εμάς. Ένα χαμόγελο, μια κραυγή.
Ήμασταν τρομαγμένες, αλλά σκεφτήκαμε ότι το κάναμε για να ευαισθητοποιήσουμε τους ανθρώπους που μας θαύμαζαν, αλλά ποτέ δεν μας υποστήριζαν...»
«Κούρδοι μαχητές του θανάτου στο Αφρίν»,
Μάρτιος 2018